Opiszę swoje doświadczenia z depresją oraz wnioski do jakich doszedłem , może

będą pomocne dla innych. Zacznę od tego , że wtedy gdy przydarzały mi się

depresje zajmowałem się samopoznaniem siebie za pomocą pisania testów

skojarzeń. Testy pisze się w ten sposób  , że zapisuje się to co pierwsze

przychodzi na myśl na jakichś temat. Przykładowo pisze się początek zdania :

Czuję się źle ... i zapisuje dalej to co przychodzi na myśl np. bo straciłem

radość życia i dalej bo? ... zrobiłem coś złego bo? ...jestem do niczego. W ten

sposób uzyskujemy negatywne myśli jakie są w umyśle , które następnie można

zmienić poprzez pisanie afirmacji czyli pozytywnych myśli przeczących i

wypierających myśli negatywne i w ten sposób likwidujemy negatywy.
Pisząc te testy skojarzeń zaobserwowałem , że w umyśle przebiegają ciągi

następujących po sobie procesów depresyjnych.Następnie zaobserwowałem, że

procesy te mają powtarzające się stany uczuć i negatywnych myśli typu

nieakceptacja , poczucie winy , gniew i w ten sposób doszedłem do prawidłowości

7 poziomów depresji:
1. Nieakceptacja straty

2. Gniew

3. Depresja : smutek i żal straty

4. Lęk przed życiem

5. Osąd

6. Zwątpienie

7. Pragnienie śmierci
Nieakceptacja straty powstaje jako reakcja na strate czucia miłości w wyniku

straty obiekty miłości bądź samego czucia miłości powstałego z błędnej decyzji

czy czynu powodującego brak czucia i powstanie strachu utraty obiektu miłości .

Dominujące myśli wtedy powstające to : Jak to się mogło stać? dlaczego tak się

stało? co to za porządki , to niewporządku . Powstaje dalej uczucie skrzywdzenia i obwinianie za to zdarzenie innych ludzi, dalej rozpacz po stracie , strach utraty obiektu miłości na zawsze i nieakceptacja rzeczywistości i strat obiektów miłości oraz samej miłości , radości , niewinności.
Powstałe w umyśle obwinianie innych za strate miłości powoduje skierowanie na

nich uwagi i powstanie gniewu na innych i na życie oraz złości na siebie i swoją

sytuacje , na całe życie .Gniew jest formą aktywną depresji i jest spowodowany

przerzuceniem odpowiedzialności na innych z lęku przed własną odpowiedzialnością i akceptacją rzeczywistości . Powstające wtedy myśli to : świat jest nieprawiedliwy , Bóg mnie wpakował we wredne życie, jak inni śmieli mi to zrobić . Powstaje złość na własną sytuacje , na utrate poczucia wartości, na negatywne myślenie, na bycie zarażonym złością.Powstaje gniew , że nie jest tak jak ma być.