Tak jest! Cała dzisiejsza kultura popularna funta kłaków warta! Dlaczego jej poziom jest tak drastycznie niski? Ja wiem... wiem, że mendzę ciągle o tych Starszych Panach, Ordonkach i Tuwimach,  ale wciąż nie mogę się pogodzić, że czasy w których przyszło mi żyć serwują nam tak nędzną kulturę.

Proszę nie spodziewać się, że w tym tekście pokuszę się o jakieś supergłębokie przemyślenia. Nie, raczej nie. Postanowiłam iść za ciosem. Jako, że dzisiejsza kultura popularna to przede wszystkim obraz + dźwięk przedstawię Państwu kilka piosenek i sami ocenicie jaki jest stan dzisiejszej piosenki.


Ponad 20 lat temu w Opolu śpiewało się takie piosenki:


Hanna Banaszak, tekst Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego.

Opole w 1997 zatytułowano „Zielono mi”. Był to koncert poświęcony Agnieszce Osieckiej. Nie jestem tego pewna, ale Krytyna Janda przeszła chyba samą siebie:





Na tegorocznym Opolu, gwiazdą była Doda Elektroda. Śpiewała zdaje się o rozterkach swego serca.




Hitem okazała się piosenka „Time to party” zespołu The Jet Set, która uznana została za przebój roku.




I była jeszcze Kasia Cerekwicka:




No tak, co więc to oznacza? Czy to, że dobrych tekściarzy już nie ma? Jaką zasadą kierują się artyści tworząc współczesną sztukę? Bo chyba nie taką, o zgrozo, że tworzą taką sztukę jaką sami chcieliby odbierać?

Nawet Julian Tuwim, który wstydził się swojego nawiązywania przelotnych romansów z rozrywką, mówił, że poziom tego co tworzy jest marny. No więc ja, proszę Państwa chciałbym, żeby pisano dziś takie „marne” piosenki jak „Miłość ci wszystko wybaczy”.


Hanka Ordonówna, Miłość Ci wszystko wybaczy, słowa Julian Tuwim




A dziś tę piosenkę Agnieszka Włodarczyk śpiewa tak:




?