Spędziwszy surfując w internecie setki, jeśli nie tysiące już godzin, trudno nie pokusić się o dogłębną analizę mających tu miejsce zjawisk psychologicznych jak i socjologicznych. Na pierwszy rzut oka stwierdzić już można, że są to zjawiska niezwykle ważkie, kluczowe wręcz dla kształtowania się nowego modelu społecznej mentalności. Przyglądając się wszystkim tym zjawiskom pod kątem naukowej przydatności należy dostrzec ich ogromną wartość zarówno w aspekcie globalnym - statystycznym, jak i docenić je jako precyzyjne narzędzia psychologicznego wzglądu do umysłu jednostki, która sama ów umysł wystawia do powszechnej dyspozycji i czerpie radość z faktu, iż ktoś się nim interesuje.
Powszechność dostępu do globalnej sieci spowodowała niewątpliwie przesunięcie schematu organizowania się struktur społecznych w stronę szeroko pojętej wspólnotowości. Powstające w oparciu o przeróżnego rodzaju klucze doboru formy komunalne, w miarę swojego rozrostu zwiększają poczucie alienacji tych, którzy poza nimi pozostają. To powoduje presję, która prowadzi do jeszcze szybszego rozrostu organizmu wspólnotowego. Doszedłszy do takowych wniosków, przejść należy do przeglądu występujących w omawianej sferze zjawisk, podjąć próbę zrekonstruowania ich rozwoju aż od momentu genezy i przechodząc poprzez stan obecny, przygotować prognozę ich społecznych następstw, co przecież najbardziej nas interesuje.
Pierwotna przyczyna tych zjawisk jest oczywiście niezwykle łatwa do uchwycenia i jest nią naturalnie wpisana w ludzką naturę chęć społecznej akceptacji i przydatności. Poszukiwanie akceptacji u szerokich kół wiązać się musi z potrzebą eksponowania swoich cech na wszelkie możliwe sposoby. Sposób naturalnie jest tym lepszy im większa jest nośność danego medium. Na takim stwierdzeniu nie należy jednak poprzestać odnosząc się do atrakcyjności globalnej sieci.

Każdy sobie
Przewaga internetowych machin do eksponowania jednostek polega na tym, że to samej jednostce pozostawia się zadania zredagowania informacji na swój temat, przez co wyklucza się możliwość komunikowania treści dla danej osoby niepożądanych. Choć fakt ten przedstawiam jako istotą zaletę i tak jest on też odbierany przez samych zainteresowanych autoekspozycją, to w tym właśnie punkcie należy zwrócić uwagę na to, iż redagowanie informacji o sobie przysparza miażdżącej części populacji ogromnych problemów. Przyczyny tego mogą być dwojakie. Pierwszą i dość oczywistą jest niewystarczające opanowanie reguł stylistycznych pozwalających na budowę zgrabnego tekstu. Częstszą jednak przyczyną wydaje się fakt nikłej znajomości siebie, własnej osobowości i własnego rysu charakterologicznego. Braki te w zestawieniu z ciągłą chęcią eksponowania prowadzą w konsekwencji do poprzestania na prezentowaniu własnej powierzchowności, (którą o wiele łatwiej ująć w obiektywie aparatu niż charakter odpowiednio dobranymi słowami) lub zwyczajnie prezentowania samego faktu własnej egzystencji. Stąd z kolei przechodzimy do pierwszych prognoz dotyczących przyszłych zmian ludzkiej architektury psychicznej. To, iż coraz więcej osób eksponuje fakt własnej egzystencji, prowadzić musi do przekonania, że obce oko potrzebne jest podtrzymywania tej egzystencji. Przy wykształceniu się takich zapatrywań, zyskać na wartości musi znowuż wspólnotowy model relacji społecznych.