„Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą”- ks. Jan Twardowski. Są ludzie o których warto powiedzieć i napisać wiele dobrego. Z uwagi na ich zasługi dla środowiska lokalnego i społeczeństwa. Takim człowiekiem był Wojciech Ozimek. Był ponieważ odszedł od nas. Odszedł od swojego stanowiska pracy, warsztatu dziennikarskiego i pióra. Pozostawił żonę i dzieci. Jednak nie odszedł od nas całkiem. Bowiem pozostawił po sobie to, co posiadał najcenniejsze i najwartościowsze. Mam tu na myśli jego słowa, myśli, przelane na papier. Felietony, artykuły, publicystykę. Cały dorobek dziennikarski i redaktorski. Pisał o tym, co ważne, dla obywateli, krytykował to, co niesprawiedliwe, bulwersujące, godne uwagi, potępienia, interwencji i zainteresowania. Dzięki temu stał się bliski lokalnej społeczności i bohaterom swoich artykułów. Był człowiekiem twórczym, oryginalnym, przedsiębiorczym, przenikliwym, dociekliwym i refleksyjnym. O czym może świadczyć wszystko, to czym się zajął. Wojciech Ozimek był absolwentem Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz studium dziennikarstwa. Początkowo pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej numer 34 w Radomiu, później był wychowawcą młodzieży w Ochotniczym Hufcu Pracy. Ze swoim ukochanym dziennikarstwem związał się w latach 80. W latach wielkiego przełomu dla naszego kraju. Bowiem w tym czasie rodziła się Solidarność. A w sercach i duszach ludzi pojawiła się iskra wolności. W tym okresie Wojciech Ozimek związany był z redakcją "Słowa Ludu”, gdzie szybko objął kierownictwo działu miejskiego. Tam właśnie zdobył uznanie pisząc swoje felietony"Krótko mówiąc”, w których krytykował patologie życia, władze miasta, które doceniły jego pracę i zaangażowanie w lokalne problemy i przyznały mu roczną nagrodę Oprócz pracy w "Słowa Ludu” w latach 80 Ozimek współtworzył scenę Empiku "Żywego Słowa”, w którym przedstawiał "Kronikę Towarzyską”. W latach 90. Wojciech Ozimek pracował w "Dzienniku Radomskim”, gdzie był sekretarzem redakcji, zastępcą redaktora naczelnego i twórcą kroniki towarzyskiej "Salonowiec”. Zdaniem Marka Oleszczuka, który pracował z nim w "Słowie Ludu” i w "Dzienniku Radomskim” Wojciech Ozimek to „Mistrz makietowania gazety i krótkiej formy. W kilku zdaniach potrafił wyrazić to, co nie udawało się innym opisać na kilku stronach. Znane było jego krytyczne spojrzenie i ostre pointy”. Wojciech Ozimek związany był także z radomskim teatrem, Radiem Rekord, telewizją "Dami”.z redakcją "Echa Dnia”,gdzie był współpracownikiem. Pomagał redagować gazetę i recenzować teksty, nie szczędził przy tym swoim redakcyjnym kolegom słów twórczej krytyki. Ostatnio kierował radomskim oddziałem "Życia Warszawy”.