Jeszcze pół roku temu Pani Kopacz dołączyła do wielkiego frontu tzw. "antykaczyzmu" czyli ostrej bezpardonowej krytyki braci Kaczyńskich jedynej rzeczy na którą było stać PO w tamtym monecie. Ewa Kopacz dołączyła się do miasteczka pielęgniarek pod Urzędem Premiera i postanowiła wspomóc pielęgniarki jako osoba która stoi "po ich stronie". Sprzedając ciepłe historyjki do prasy i uzurpując sobie pozycje przyszłego dobrodzieja służy zdrowia. Co dzieje się po pół roku gdy staje na czele ministerstwa.

Konflikt między środowiskiem lekarskim a rządem urasta do największych rozmiarów w historii w szpitalach panuje chaos, buntują się pielęgniarki a służba zdrowia jest w najgorszej sytuacji od lat. jakaż to różnica Pani minister stać i krytykować a stanąć na czele ministerstwa....Frustracja narasta do niespotykanych poziomów szanowny Pan premier boi sie i unika dialogu z lekarzami na co Pani minister wyciąga z szuflady projekty Pana Prof. Zbigniewa Religi były ministra zdrowia i przedstawia je jako swoje, wywołując jego oburzenie. Chaos w PO niespotykany. Pani minister wyraźnie nie może naleźć języka porozumienia z premierem, członkowie rządu przerzucają się odpowiedzialnością i patrzą na siebie ja zbłąkane owieczki. A jedyne na co stać premiera w tej chwili to ostre i cięte uwagi na dziennikarzy.

Jesteśmy świadkami pierwszego kryzysu rządu Platformy po objęciu władzy. Odpowiedzialność za to ponosi Pani minister Kopacz bez względu na to czy problemy służby zdrowia trwają 10 czy 100 lat bo to ona właśnie podjęła się naprawy sytuacji nad którą nie może wyraźnie zapanować. Kryzys rządu obrazuje też niestety słabość opozycji która poza szczątkowymi wypowiedziami nie jest w stanie zaatakować "ranionego byka" jakim jest rząd Tuska w chwili obecnej. PiS jeszcze się w środku nie pogodził a LiD bardziej niż cokolwiek przypomina bezbarwna galaretę.