Dzisiaj o tym jak ‘być fit’ , mówiąc bardzo trendy, wie każdy. Zielona herbata i musli albo płatki, ale tylko z pełnego ziarna, to już klasyka - podstawa baza - wiedza, jaką dysponuje przeciętny dziesięciolatek, uważnie oglądający reklamę ulubionych czekoladowych kuleczek. Oto roześmiany kangur nie tylko mówi, że jest pyszny, ale dodatkowo zdrowy, podobnie do czekoladowego batonika pełnego mleka i innych podobnych trunków wysokobiałkowych, z całą pewnością ratujących nasze organizmy przed nadwyżką cholesterolu.

Nie o tym zatem chcę napisać. Nie przeraża mnie bowiem nawet przerost formy nad treścią, gdy widzę młoda mamę czytającą uważnie etykiety kaszek, szukając w nich symbolu ‘żywność nie modyfikowana genetycznie’, ale niewiedza o istocie zdrowia i to nie cielesnego, a duszy.

Martwi mnie, że im zdrowiej się żywimy, tym nieszczęśliwiej wyglądamy. Pochłonięci wyszukiwaniem najnowszych zestawów stretchingu zapominamy o rozciągnięciu ducha. Gdzieś między pełnoziarnistym pieczywem a niesłodzonym sokiem z soczystej pomarańczy zostawiliśmy swoje serce i, choć być może dla wielu jedno z drugim nie ma zbyt wiele wspólnego, popatrzmy - rozejrzyjmy się przez chwilę. Ja spojrzałam i zakryłam oczy, tak jak małe dziecko bawiące się w ‘raz, dwa , trzy, baba-jaga-pa-trzy’. Tylko na moje ‘trzy’ nic nie staje w miejscu. Cały świat dalej pędzi, pamiętając o pięciu porcjach warzyw, zapominając natomiast o dwudziestu pięciu dawkach uśmiechu, czterdziestu życzliwości, chociaż jednym dobrym uczynku. Może warto i to wziąć pod uwagę w nowym planie ‘odnowy organizmu’ i zamiast wierzyć w SPA / sanus per aquam / - uwierzyć i znaleźć uzdrowienie w udoskonaleniu czucia - tego współ- i tego u-... może warto.