Panowie Gorge i Giles Martin nie stworzyli nowej płyty The Beatles, ale nadali ich dawnym utworom nową jakość. Słuchając Love mam wrażenie jak bym słuchał płyty nagranej w 2006 roku. Praca panów Martin nie ograniczyła się tylko do zremasterowania starych taśm, bo nie miałoby to sensu. Co rusz pojawiają się płyty z najlepszymi utworami grupy z Liverpoolu, a jedyną różnicą jest kolejność utworów. Tutaj mamy do czynienia niby ze znanymi utworami, ale odkrywamy w nich nowe piękno. Łączenie muzyki czy dodawanie nowych akcentów dało piękny efekt. Podkład jest doskonały.

Płyta zawiera 26 utworów, więc na dobór hitów nie powinniśmy narzekać. Są piosenki gorsze i lepsze, ale na pewno to co najważniejsze w twórczości The Beatles na płycie się znalazło. Yesterday czy All you need is love zna każdy. Do tego warto dodać znakomitą wersję While my guitar gently weeps za genialnie dodane "smyczki". Osobiście podobają mi się jeszcze takie utwory jak A day in the life, Here comes the sun, Lady Madonna, Octopus's garden czy I want to hold your hand, ale były one hitami trzydzieści lat temu i będą, bez względu na wszystkie miksy i przeróbki, które dodają im tylko nowego uroku.

Wizualnie płyta prezentuje się bardzo dobrze. Przyjemna dla oka okładka z wizerunkiem członków grupy i charakterystycznym napisem The Beatles na pewno przyciąga uwagę. Wkładka ma aż 26 stron i zawiera zdjęcia zespołu z całego okresu działalności. Szkoda, że nie ma tekstów utworów, ale to możemy wydawcy wybaczyć, gdyż ogólnie wszystko prezentuje się tak jak na płytę legendy przystało.

Na uwagę zasługuje fakt, że album został wydany w dwóch wersjach. Pierwsza to zwykła płyta audio. Do drugiej dołożono DVD z utworami w systemie surround 5.1. To dopiero pierwsza płyta The Beatles w tym formacie i miejmy nadzieję, że nie ostatnia.

Jedynym mankamentem płyty jest jej cena. 60 zł za zwykłe wydanie przy 10 $ w USA to lekka przesada. Wersja 5.1 to koszt około 80 zł. Rozumiem, że to nowość z bogatą poligrafią, ale trzeba znać granice zdrowego rozsądku, szczególnie, że w Polsce na kompakty wydaje się o wiele mniej niż na zachodzie. A mówienie o złotej płycie przy 10 tysiącach sprzedanych egzemplarzy jest śmieszne.