Konie są zwierzętami potrzebującymi stałego kontaktu i "rozmowy" z innymi stworzeniami. Ostrzegają się wzajemnie przed niebezpieczeństwem, sygnalizują innym członkom stada swój dobry lub zły nastrój, przekazują czego chcą i życzą sobie w danym momencie. W tym celu posługują się głosem i węchem, ale przede wszystkim pełną wyrazu mową swego ciała. Sposób, w jaki koń napina mięśnie, stawia uszy, porusza głową i szyją, nosi ogon, porusza nogami, jak układa wargi i chrapy, wszystko to mówi innym koniom, co się z nim w tej chwili dzieje. Również z człowiekiem konie rozmawiają za pomocą swojego ciała, i ten, kto chce kiedyś jeździć konno, musi postarać się zrozumieć tę swoistą końską mowę. I odwrotnie, konie też zadają sobie sporo trudu, żeby zrozumieć nas, ludzi. Reagują na słowa i ton głosu. Łagodny, miękki głos oznacza dla nich nasze przyjazne do nich nastawienie oraz, że je doceniamy, ostre natomiast, głośne dźwięki - wrogość i karę. Również polecenia, które przekazujemy koniowi przez napięcie mięśni, kiedy siedzimy w siodle, są rodzajem języka, którym porozumiewamy się z koniem. Koń natomiast uczy się podczas szkolenia, jak ma rozumieć to, co chcemy mu w ten sposób przekazać. Im bardziej przy tym jeździec zwraca uwagę na sygnały, które koń chce mu przekazać, tym lepiej może również oddziaływać na konia pomocami. Konie nie są maszynami do jazdy, które funkcjonują po naciśnięciu guzika, są czującymi istotami żywymi, które potrzebują naszego zrozumienia i współczucia.


To mówi koń za pomocą uszu


Uszy postawione do przodu - "co tam się z przodu dzieje!"   

Uszy skierowane na boki - "słyszę coś z boku!", kiedy leżą na boku: "nic mi się nie chce!"

Uszy postawione do tyłu - podczas jazdy: "uważam na to, czego ode mnie wymagasz!", wśród koni: "podporządkuj się"

Uszy położone do tyłu - "lepiej uważaj, nie mogę cię tutaj tolerować! - zaraz cię ugryzę albo kopnę!"

Uszy poruszające się żywo - "tutaj dzieje się tak wiele, zupełnie nie wiem, czego mam najpierw słuchać!"


To mówi koń za pomocą głowy i szyi


Podnoszenie i opuszczanie głowy - "próbuję zobaczyć to wyraźniej!"

Potrząsanie głową - "odpędzanie much" lub "jestem zdziwiony"

Uderzanie głową - "lepiej uważaj"

Wysokie wyrzucanie głowy - "jestem przerażony"

Zwieszanie głowy - "zajmij się mną!"

Odwracanie głowy na bok - "nie chcę mieć z tym nic wspólnego!"

Kręcenie szyją - "chciałbym ruszyć do ataku na wszystkie strony naraz!", w sytuacjach skrajnych: "chcę stąd uciekać!"

Kiwanie głową na wszystkie strony: "nudzę się!"