Na konferencji prasowej w Brukseli w ubiegły czwartek prezydent zasugerował swojemu ministrowi, że odpowie na jeszcze jedno pytanie, ale nie "od tej małpy w czerwonym". Później Lech Kaczyński nie chciał tego komentować, bo "byla to jedynie prywatna wymiana zdań".

Cóż, politycy i dziennikarze mają prawo nie darzyć się sympatią. Każdy jest człowiekiem i może się zdenerwować. Co więcej, prezydent Kaczyński nie jest pierwszym, któremu przytrafiła się taka wpadka. Prezydent George Bush nazwał kiedyś w podobnych okolicznościach dziennikarza "palantem". Różnica polega jednak na tym, że Bush później do niego zadzwonił i przeprosił. O ich rozmowie telefonicznej poinformowały media i było po problemie.

Nasz prezydent postanowił "załatwić" sprawę przez osoby trzecie. Jak wytłumaczyła Elżbieta Jakubiak, szefowa gabinetu prezydenta Kaczyńskiego, słowo "małpa" może być wyrazem sympatii. To karkołomne wyjaśnienie ma dowieść, że nazwanie przez głowę państwa dziennikarki zwierzęciem miało być sympatyczne.

Czy nie lepiej by było po prostu przeprosic? Prezydent pokazałby innym politykom, że przyznanie się do błędu jest czymś dobrym i godnym naśladowania. Tutaj jednak daje o sobie znać specyfika czasów, w jakich żyjemy. W IV RP nie zdarzają się błędy, niepowodzenia czy wypadki. Nawet tragedia w hali wystawienniczej w Katowicach była nazwana "największą tragedią III RP", mimo iż u władzy byli już bracia Kaczyńscy.

W takiej sytuacji pozostaje przyjąć, iż nazwanie kogoś "małpą" jest dowodem sympatii i basta. Tak jak ujawnienie "taśm Beger" było tylko prowokacją polityczną, a korupcyjne propozycje na nich utrwalone po prostu "negocjacjami". Ciekawe czy w orędziu noworocznym prezydent zwróci sie do narodu słowami: "Małpy moje kochane!"? Czyż nie byłoby to kolejny wyraz sympatii?