W trakcie trwania dwudniowego szczytu Organizacji Państw Amerykańskich (OAS) zdecydowano o powtórnym nawiązaniu stosunków dyplomatycznych z kubańskim rządem. Międzynarodowy kongres krajów latynoamerykańskich unieważnił uchwałę o izolacji politycznej Kuby, którą przegłosowano w roku 1962. Gospodarz zgromadzenia generalnego, prezydent Hondurasu Manuel Zelaya tak ustosunkował się do tego historycznego momentu:


 

„Zimna wojna zakończyła się dziś w San Pedro Sula.”

Odmrożenie relacji z Hawaną nastąpiło wbrew zaleceniom Waszyngtonu. Amerykańska sekretarz stanu Hillary Clinton stwierdziła, że przyjęcie Kuby na łono OAS byłoby uzasadnione, gdyby reżim Raula Castro uczynił zwrot w kierunku demokracji i przestrzegania praw człowieka.

Przywódca kubańskiej rewolucji i były dyktator karaibskiej wyspy, Fidel Castro, dał publicznie do zrozumienia, że nie czuje się wcale zaszczycony gestem ze strony delegatów na kongres. Uważa on bowiem OAS za „konia trojańskiego” interesów USA w innych krajach Ameryki Łacińskiej.

Administracja Barracka Obamy w ostatnim czasie złagodziła swoją politykę wobec Kuby, redukując ekonomiczne embargo. Mimo to, uczestnicy zgromadzenia, pochodzący z 34 państw, uznali, że rząd amerykański robi zbyt mało, by ocieplić swoje relacje z Hawaną.

Wielu przywódców krajów Ameryki Środkowej ceni reżim Castro za jego latynoamerykański nacjonalizm, który stanowi przeciwwagę dla dominującej roli Stanów Zjednoczonych w regionie.

Tymczasem rzecznik prasowy Departamentu Stanu USA powiedział, że jego kraj zdecydowanie odradzał innym członkom OAS zbyt pochopne wyciąganie ręki do rządu w Hawanie: „Podjęte dziś kroki o historycznym znaczeniu budzą nas z roztargnienia i pozwalają przyjrzeć się nowym, aktualnym realiom.”

budzą nas z roztargnienia i pozwalają przyjrzeć się nowym, aktualnym realiom.”