Jeszcze dziś, jadąc autobusem, można zwrócić uwagę na zachowanie osoby pokolenia PRL-u względem ciemnoskórego pasażera. Niepokój a jednocześnie zaciekawienie wprost unoszą się w powietrzu. Egzotyczny temperament Arabów i Murzynów objawia się w sposobie mówienia. Podniesiony głos i gestykulacja to podstawowe elementy ich body language. Trzeba wykazać się wobec nich dużą wyrozumiałością i cierpliwością, by nie wpłynęło to ujemnie na wzajemne stosunki. Na przykład, często zdarza im się mylić mieszkańców Europy Środkowej, podobnych pod względem wyglądu. Najczęstszym przypadkiem jest utożsamianie Polaków z Rosjanami, Czechami, Słowakami i Litwinami. "Uroda" Brytyjczyków bywa niekiedy podobna do Szwedów i Norwegów, Włosi przypominają Hiszpanów, a obywatele krajów Beneluksu zlewają się w jedną nację. Bynajmniej nie jest to wynikiem nie znajomości historii i geografii – w tej dyscyplinie „mistrzami” są przeważnie Amerykanie.
Pomimo chłodnego klimatu modny styl życia zapukał do drzwi "mniejszości" i mieszkańcy nie odbiegają od polskich standardów. Być może właśnie te czynniki spotęgowały w naszej świadomości zainteresowanie egzotyką, stąd mamy w Polsce tak wiele akcji antyrasistowskich. Dzięki nim zmniejszyła się liczba pseudo kibiców meczów piłkarskich. Wspólnota jaką stara się tworzyć Afrykańczyk z innymi nacjami ma swoje odbicie również w RPA, w której nastąpił kres polityki apartheidu.

Arabowie, za sprawą swej dziwności i jednowymiarowego spojrzenia na hidżab, wyrzeźbił w naszych umysłach określoną mentalność wobec muzułmańskich krajów. Ortodoksyjni Arabowie nie podążają za modą i noszą tradycyjne arabskie stroje. Choć islamska chusta jest nieodłącznym elementem kobiecego stroju i ważnym symbolem religijnym, widać iż niejedna dziewczyna mogłaby być królową wybiegu. Arabki dobrze o tym wiedzą i świadomie bawią się strojem, potęgując laicyzm wśród większości Polek.

Co do arabskiego stylu bycia, moglibyśmy się wiele od niego uczyć. “Polityka prywatności” wydaje się być dla tego społeczeństwa pojęciem mało ważnym. Tutaj każdy załatwia swoją sprawę bez względu na miejsce i obecność innych osób. Nie ma tu także problemu związanego z czasem. To co masz zrobić dziś, możesz zrobić jutro. Niestety my Polacy bardzo często ujednolicamy pewne zjawiska, jak choćby strach związany z World Trade Centre i następstwa wojny w Iraku. Z jednej strony symbol "człowieka w arafatce" odczytujemy jako roześmianego poliglotę znającego każde imię polskiej dziewczyny. Z drugiej zaś widzimy w nim bezimienną postać z okładki "Dużego formatu", który sukcesywnie relacjonuje działania polskich żołnierzy w Afganistanie.