Umarł król, niech żyje król.

Śmierć Michaela Jacksona wstrząsnęła światem. Każdy dzień dostarcza nowych sensacji, tworzą się coraz bardziej niewiarygodne spekulacje, świat ogarnęła histeria. Nagła śmierć piosenkarza zaskoczyła wszystkich, choć pogłoski o jego kiepskim zdrowiu znane były od dawna. Tym bardziej sam muzyk zaskoczył świat, planując 50 koncertów w Londynie.

Ktoś z jego rodziny odważył się głośno ten pomysł skrytykować, sygnalizując problemy Jacksona, obawiając się, że showman takiej ilość występów nie przeżyje.

Niespodziewanie zmarł zanim zaczęła się trasa.
Jackson nigdy nie mógł narzekać na brak wiernych sobie fanów. Wraz z jego śmiercią jednak liczba ta druzgocąco wzrosła. Zapanowała swoista mania i zbiorowa histeria. Jakoś tego oddanie nie było widać, gdy tworzyły się coraz głośniejsze skandale wokół Michaela, gdy wyskakiwał z coraz dziwaczniejszymi pomysłami, gdy zaszył się na swoim ranczu.

Musiał umrzeć, by znów go kochano, doceniano. Nagle jakby ludzie uświadomili sobie, jak wybitną (i tragiczną) postacią był. Od momentu ogłoszenia wiadomości, że Michael nagle zmarł, w mediach w każdym serwisie informacyjnym podawane są wiadomości na ten temat. W studiach toczą się dyskusje z komentatorami, muzyka, dziennikarzami, filozofami na temat Michaela.
Jak słusznie i z zażenowaniem zauważył Szymon Hołownia na antenie tvn24 świat ogarnęła swoista McŻałoba, choć z prawdziwym i szczerym pożegnaniem człowieka niewiele to ma wspólnego. Płyty, plakaty, gadżety związane z Michaelem Jacksonem znikają w półek sklepowych szybciej niż ciepłe bułeczki. W przygotowaniu są książki na temat życia i twórczości artysty, odkurzane są materiały filmowe z jego udziałem, nagrane wywiady. Całe zamieszanie uwieńczone było ceremonią pogrzebową, na którą obowiązywały bilety.

Szczytem wszystkiego jest to, że można kupić sobie za ok. 12 dolarów odpis aktu zgony Jacksona.
Wraz z odejściem kolejnych wybitnych postaci, skala histerii i amoku, w który spadają tłumy, jest coraz większa. Przygotowywane pogrzeby transmitowane na cały świat, przestają mieć cokolwiek wspólnego z faktycznym pożegnaniem zmarłego, stają się nową formą show medialnego. Nagle wszyscy kochają zmarłego.

A gdzie byli, gdy był pomawiany, krytykowany?