Choć ilość tych osób – 593 tys. nie jest może duża na tle ogółu pracujących Polaków – 15 847 tys. co daje raptem 4% to jednak osób tych przybywa. Z drugiej strony z firm i różnych prognoz płyną niepokojące informacje o rychłym wzroście bezrobocia i spadku dynamiki płac. Porównując dane sprzed roku mamy blisko 300 tys. bezrobotnych więcej niż w sierpniu 2008 r. Choć bezrobocie w sierpniu utrzymało się na poziomie z lipca i wyniosło 10,8% to najbliższe miesiące przyniosą pogorszenie sytuacji na rynku pracy.
Skąd zatem aż takie rozbieżności?

Można jedynie snuć domysły, że na rynku pracy istnieje określona grupa osób, którym obecny kryzys nie jest straszny. Z pewnością są to specjaliści, mieszkańcy największych aglomeracji, gdzie najłatwiej o pracę a pensje są wyższe niż w pozostałej części kraju.
Słabnąca dynamika wzrostu płac sprawia, że realnie zarabiamy mniej, gdyż całą podwyżkę pensji zabiera nam inflacja. Średnie wynagrodzenie liczone rok do roku wyniosło w sierpniu 3268,7 zł i było wyższe wobec 2008 r. o ledwie 3%. Uwzględniając stały wzrost kosztów życia (na 2010 rok rząd zaplanował liczne podwyżki) pensja starczy na coraz mniej.

Receptą na tą sytuację jest albo staranie się o podwyżkę, albo zmiana posady na bardziej intratną.
Powyższe zjawisko wydaje się jedynie potwierdzać, że kryzys jest różnie postrzegany.

Dla jednych oznacza stałą obawę o stabilność zatrudnienia, dla drugich wręcz odwrotnie, staje się szansą na zmiany. Szanse na poprawę dla większości pracowników pojawią się wraz ze wzrostem PKB na poziomie min. 3-4% rocznie, a na to się w najbliższym czasie nie zanosi.