Wypowiadając się publicznie w sprawie chrześcijaństwa, trzeba chociaż

wiedzieć, że opiera się ono na Piśmie Świętym oraz mieć świadomość

tego, kim był Jezus Chrystus. W tym temacie nie można prowadzić

merytorycznej dyskusji nie znając Starego i Nowego Testamentu. Jest to

logiczna i oczywista zasada, która niestety okazuje się dotyczyć tylko

i wyłącznie jednej religii - chrześcijaństwa.

W ciągu ostatnich

trzynastu lat, w opiniotwórczym dzienniku, jakim jest Rzeczpospolita,

słowo „satanizm” lub „satanista” pojawiło się w dwustu sześćdziesięciu

sześciu artykułach. „Biblia satanistyczna” natomiast nie pojawiła się

ani razu, podobnie jak nazwisko jej autora – Antona Szandora LaVey’a.

Świadczy to o tym, że autorzy artykułów informacje musieli czerpać ze

źródeł, których w żadnym wypadku nie można nazwać rzetelnymi.

Dzięki

temu powstał stereotyp satanisty, który dewastuje groby, torturuje

koty, gwałci dzieci, a w wolnych chwilach wykrada nieochrzczone

noworodki, by z ich tłuszczu zrobić świece używane podczas czarnej

mszy. Nijak ma się to jednak do współczesnego satanisty, który swoim

postępowaniem stara się żyć tak, jak nakazuje mu napisana niecałe

czterdzieści lat temu biblia.

Bluźnierstwo przeciw prawdzie
Gdy

opublikowane zostały karykatury Mahometa, chrześcijanie zaprotestowali

przeciw obrażaniu uczuć religijnych innych wierzących. Sami jednak od

wieków nie potrafią powstrzymać się przed szerzeniem kłamliwego obrazu

wyznawców religii, która stoi w opozycji do chrześcijaństwa.

Portal

internetowy katolik.pl donosi, że „Sataniści zasadniczo mają tendencję,

aby wybierać bardzo młode dzieci i niemowlęta, i poddawać je torturom w

imię Szatana.” Biblia Satanistyczna przyznaje, że od stuleci

„propagatorzy prawości pletli takie bzdury”, a ludzie bezkrytycznie w

to wierzyli. Satanista nigdy nie mógłby złożyć ofiary z dziecka, ani

zwierzęcia, bo uważa je za coś boskiego. Biblia tłumaczy to tym, że w

ich ciałach spoczywa najczystsza forma egzystencji. Dzieci nie są

jeszcze na tyle dojrzałe, żeby czynić coś wbrew swoim naturalnym

pragnieniom. Nie przeciwstawiają się instynktom, robią to, na co mają

ochotę, nie bacząc na konsekwencje. Dzieci widzą też rzeczy, których

dorośli często nie zauważają. Dlatego satanista uznaje je za istoty

święte, od których wiele może się nauczyć, i których nigdy by nie

skrzywdził.