Dajesz mi się na chwilę,
starasz się być naturalna i uczciwa,
a potem znikasz, nie ma Cię.
Nie potrafię czekać w spokoju kolejnego spotkania.
Zazdrosny jestem o każdą minutę,
jaka nam ucieka do tego stopnia,
iż pierwsza myśl, jak już wpadniesz w moje ramiona,
jest skargą nie radością.
Dlatego nie wiem, czy bardziej cierpię wtedy,
czy jestem zadowolony.
I nic nie zwiastowało pierwszego dnia,

zanim mi go nie pokazałaś.
Utwierdzasz mnie tylko swoją postawą,

że właśnie
" TO Jutro"
jest aż tak blisko...bardzo...