Pierwsza rola kobiety znana od dawien dawna to tzw. "kura domowa". Jak wiemy jej obowiązkiem jest wypełnianie prac domowych taki jak gotowanie, pranie, prasowanie etc., oraz pilnowanie dzieci.  Mąż w tym czasie pracuje- zarabia na rodzinę. Czy taki podział jest dobry? Nie wydaje mi się. Małżeństwo nie ma, kiedy ze sobą porozmawiać, bo gdy mężczyzna  wraca do domu, jest zmęczony i marzy o tym, żeby tylko pójść spać. Natomiast kobieta nie czuje się spełniona siedząc całymi dniami  w domu. Nie mogąc "zasmakować" świata. Poza tym dziecko nie ma prawie kontaktu z ojcem.

            Drugim przeciwnym poglądem jest obraz kobiety nowoczesnej. I tu możemy wyodrębnić dwie kategorie. Pierwsza, kiedy kobieta pracuje na całą rodzinę, od świtu do nocy, natomiast mąż niańkuje i zajmuje się domem. Druga opcja to, gdy oboje pracują całymi dniami. Wtedy już zupełnie nie mają dla siebie czasu, ani dla dziecka. Żyją własnym rytmem życia,a to miejsce, gdzie wracają wieczorem tj. do domu jest tylko małym nieznacznym dodatkiem.

              To w takim razie jaka powinna być rola kobiety, żeby i ona się spełniała i mąż i mieli z sobą i z dzieckiem dobry kontakt? Wydaje mi się, że najlepszy tu będzie "złoty środek". Każde z nich powinno się po trochu zajmować wszystkim. Wiadomo, ze jedno może bardziej tym, drugie z kolei inną rzeczą, ale ważne aby w tym wszystkie było uzupełnianie się i równowaga. Oczywiście nawet przy tak idealnym zestawieniu małżeństwo może sobie nie radzić. Jednak myślę, że wtedy zaczyna chodzić o coś więcej...