Pochodzenie złośliwego głosu żyjącego w każdej duszy od zawsze było zagadką ludzkiego umysłu. Z łatwością można zauważyć, że to pokusa jest najczęstszą przyczyną upadków. To ona nie ma litości. To ona kradnie wszystkie ludzkie uczucia...
Każdy odruchowo walczy ze wszystkim, co krępuje jego wolę. Uparcie dąży do przysłowiowej wolności, która mylnie przybiera postać bliskiego celu. Ludzie najchętniej chcieliby doświadczalnie dowieść, że sumienie to tylko wytwór wybujałej wyobraźni, której zagadkowy ton rzadko odzwierciedla prawdę. Daremnie oszukują własną duszę, zamykając zmysły na jej rozpaczliwe wołanie.
Pokusa mając tylko na to ochotę, chwilowo zmienia swój kształt, stając się pragnieniem, drogą do raju czy szatą miłości. Jej nieustana manipulacja dąży do destrukcji wnętrza wraz z atakiem na niewinne serce. Człowiek wciąż zadaje sobie pytanie o lekarstwo, pozwalające przezwyciężyć łańcuch niewoli, jednak jego cichy apel zawsze przebiera jedynie postać kamienia, rzucanego o grubą ścianę.
Niezależnie od tego, co ludziom przyjdzie do głowy, pokusa nie odejdzie. Będzie tkwiła we wnętrzu człowieka, wciąż szukając okazji do rozwoju...