Postanowieniem Prezydenta RP do stopnia kontradmirała awansowany został także Jerzy Tumaniszwili - weteran walk na morzu podczas II wojny światowej.
Uroczystość wręczenia nominacji odbyła się w Warszawie.
Kontradmirał Marek Kurzyk urodził się 2 grudnia 1956 roku w Żyrardowie. W 1983 roku ukończył Wyższą Szkołę Marynarki Wojennej (obecną Akademię Marynarki Wojennej), Wydział Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego. Po ukończeniu studiów objął pierwsze stanowisko służbowe – dowódca działu rakietowo-artyleryjskiego na okręcie rakietowym ORP „Górnik”. W 1987 roku został zastępcą dowódcy tego okrętu, a rok później awansował na stanowisko dowódcy okrętu. W 1993 roku został przeniesiony do sztabu 2 Dywizjonu Okrętów Rakietowych 3 Flotylli Okrętów, gdzie pełnił funkcje starszego oficera, a następnie szefa sztabu Dywizjonu. W latach 1996-97 ukończył podyplomowe studia specjalistyczne oraz dowódczo-sztabowe w Akademii Marynarki Wojennej. W 1997 roku został dowódcą 2 Dywizjonu Okrętów Rakietowych. Funkcję tę pełnił przez trzy lata.
W 2000 roku rozpoczął służbę w Dowództwie Marynarki Wojennej, początkowo w Wydziale Planowania, a następnie w Oddziale Operacyjnym. Trzy lata później ukończył półtoraroczne podyplomowe studia operacyjno-strategiczne w Newport (USA), po których został wyznaczony na stanowisko w Centrum Operacji Morskich Marynarki Wojennej. W czerwcu 2004 roku został awansowany na stanowisko szefa Sztabu 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. 17 sierpnia 2004 roku z rąk ówczesnego dowódcy Marynarki Wojennej – admirała floty Romana KRZYŻELEWSKIEGO - przyjął akt mianowania na stopień komandora. 18 grudnia 2006 roku objął stanowisko dowódcy 3 Flotylli Okrętów w Gdyni.
Kontradmirał Jerzy Tumaniszwili urodził się 21 czerwca 1916r. w Polsce. Został odznaczony: Orderem Wojennym Virtuti Militari V klasy, Orderem Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, trzykrotnie Krzyżem Walecznych i czterokrotnie Medalem Morskim oraz norweskim Medalem za Narwik. Z pochodzenia jest Gruzinem. Początkowo służył w polskiej Marynarce Wojennej jako oficer kontraktowy.
Jest absolwentem Gimnazjum Męskiego im. Karola Brzostowskiego w Suwałkach. Był słuchaczem Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej, 15 października 1938r. promowany został na stopień podporucznika marynarki. Od listopada 1938 do marca 1939r. uczestniczył w Kursie Aplikacyjnym dla Podporuczników Marynarki i służył w Kadrze Floty w Gdyni. Od marca 1939 do sierpnia 1940r. był oficerem wachtowym niszczyciela „Burza", potem II oficerem broni podwodnej podczas przejścia tego okrętu w ramach planu operacyjnego „Peking" z Gdyni do Anglii oraz pierwszego ataku na niemiecki okręt podwodny 7 września 1939r., patroli na Morzu Północnym, kampanii norweskiej i boju pod Calais 24 maja 1940r. Od 5 października 1940 do 30 kwietnia 1941r. pełnił obowiązki I oficera broni podwodnej na przejętym przez Polską Marynarkę Wojenną francuskim niszczycielu „Ouragan" do czasu zwrócenia okrętu marynarce wojennej Wolnych Francuzów. Następnie kierował grupą marynarzy przeznaczonych do obsadzenia niszczyciela „Krakowiak", skierowanych do Gunnery School.