Położenie: stan Veracruz, wschodni Meksyk

Powstanie: XVI w.

Zabytki: starówka, bulwar, Dom Agustina Lara


 


W Tlacotalpan nie ma szczególnie cennych kościołów i słynnych muzeów. A jednak to niewielkie miasteczko stanowi nie lada atrakcję dla turystów, których przyciąga jego intrygujący klimat. Wizytówka miasta – widok od strony majestatycznej rzeki Motyli (Papaloapan) wygląda niczym ilustracja z „Baśni z tysiąca i jednej nocy” i jest tylko zapowiedzią przygody.


 


Dalej, w zawiłościach miejskich uliczek można odnieść wrażenie, że oto otwarły się wrota tajemniczej krainy, a różnorodność stylów architektonicznych oraz mnogość i intensywność barw przyprawiają o zawrót głowy. Pejzaże zmieniają się jak w kalejdoskopie – od scenerii rodem z westernów po widoki jak z bajki. Przy szerokich ulicach stoją niedaleko od siebie budynki niskie, surowe, o tęczowych barwach i domy wysokie, białe, o koronkowych fasadach. Jeden z tych domów mieści muzeum – dom Agustina Lara, słynnego miejscowego kompozytora. Większość zabudowań poprzedzają rzędy dekoracyjnych kolumn, a dystynkcji dodają im piękne portale w arabskim stylu. Rozłożyste, rosnące w ogrodach stare drzewa oraz bogactwo miejskich parków sprawiają, że miasto dosłownie tonie w zieleni. Ta doskonała kompozycja przyrody i architektury sprawia, że w Tlacotalpan trudno się nie zakochać. 


 


Co roku, na przełomie stycznia i lutego, miasto przeżywa prawdziwe oblężenie turystów, a to za sprawą święta patronki miasta, Matki Boskiej Gromnicznej, które przypada na przełom stycznia i lutego. To tu, w kolebce tradycyjnego stylu muzycznego - son jarocho oraz La Bamby, odbywa się jeden z największych festiwali muzyki ludowej w Meksyku. Improwizacje trwają całą dobę – w energetycznych utworach mężczyzna na przemian, tenorem i falsetem, śpiewa teksty inspirowane życiem ulicy, które powtarza po nim kobieta. Parze śpiewaków towarzyszą zwykle instrumentalne tercety, w skład których wchodzą gitara, skrzypce i harfa. Tradycja wyłania się zza każdego rogu – wszędzie widać ludzi w ludowych strojach i czuć zapach tradycyjnych potraw takich jak arroz a la tumbada (ryż gotowany na rosole z ryby) czy pescado a la veracruzana (ryby z pomidorami, oliwkami, chili i cebulą).