Hacjenda w potocznym rozumieniu to dom w stylu kolonialnym – surowy, przestrzenny i egzotyczny. Tymczasem pojęcie to odnosi się również do gospodarstwo rolnego, niegdyś samowystarczalnej warowni, które dziś przywołuje na myśl raczej... peerelowski PGR. Hacjenda to duży majątek ziemski podzielony na rancza, w obrębie którego znajdują się domy mieszkalne, budynki gospodarcze, wybiegi i pastwiska dla zwierząt hodowlanych, pola uprawne, a nawet… kapliczki. Hacjenda to królestwo padrona – zarządcy i pana domu, który po dziś dzień cieszy się szczególnymi względami. To jego potrzeby oraz wygodę uwzględniano w planach budowy domu – stąd choćby osobiste przejścia ze stajni wprost do łazienki, sąsiadującej z sypialnią gospodarza. Czas wolny w typowej hacjendzie spędza się na patio, czyli w położonym w jej centrum ogrodzie, do którego przylegają sypialnie domowników.
Hacjenda - dom, to serce siedliska, to małe dzieło sztuki i... natury. O tym, że choć wzniesiona rękami człowieka, świetnie wpasowuje się w piękno otaczającej ją przyrody decydują użyte do budowy surowce i ich wspaniałe barwy. Przysadzista bryła budynku zbudowana jest z kamienia, z wypalanych w słońcu cegieł lub z surowego drewna, a wnętrze hacjendy urzeka prostotą formy i kontrastową kolorystyką. Dominujące, stonowane barwy ziemi ożywiają niebieskie i zielone elementy, co sprawia, że ta dość ciężka architektura nabiera ciepła i łagodności. Tłem dla wnętrzarskich wariacji są białe ściany, terakotowe kafle o nieregularnych brzegach, potężne drzwi i duże, profilowane okna. Wyrafinowanego smaku nadają domostwu kamienne łuki, kolumny i narożniki, drewniane balustrady i ozdobne kraty z ręcznie kutego metalu. Dopełnieniem całości są ciężkie meble w kolonialnym stylu – ciemne, niezgrabne ławy, szerokie łoża, masywne krzesła i masywne stoły, bez których trudno wyobrazić sobie typową meksykańską hacjendę. O niepowtarzalności jej wnętrza stanowią gusta gospodarzy: motywy dekoracyjne i rękodzieło, oparte na motywach indiańskich, które choć są oryginalne, widziane europejskim okiem mogą wydawać się kiczowate: krzykliwe malowidła, bogato zdobiona ceramika, malowane kufry, dzbany, wazony, krzyże, rzeźby świętych czy tkane narzuty.
Meksykańskie domostwo tonie w zieleni dzikich ogrodów – kwitnące egzotyczne drzewa, palmy, niezliczone gatunki kaktusów i bylin oraz bujne trawy tworzą wokół magiczną aurę, a urokliwe, tryskające świeżością fontanny, kaskady, kamienne murki, schodki i oczka wodne sprawiają, że hacjenda – dzieło natury i ludzkich rąk to raj, to cudowne miejsce do życia.