Oczywiście w następnej kolejności nastąpiła seria zachwytów i wywyższeń, ale tym razem zasłużenie. Kiedy zacząłem wstępować w szeregi sceptycznych co do gitarowego grania spod znaku pięknych dwudziestoletnich, pojawili się Klaxons zawracając z tej błędnej drogi. Miałem podstawy do zwątpienia. Kompletnie nie zostałem nadszarpnięty przez ostatni album The Killers, absolutnie nie podziałał na mnie Bloc Party, a Clap Your Hands Say Yeah omijam szerokim łukiem.

 

The Klaxons swoje poczynania zaczęli, jak obecnie nakazuje schemat, w Internecie. Nagrali kilka kawałków, pobrzdąkali tu i ówdzie i okazało się, że ich muzyka chwyciła. Nie ma na płycie rewolucji. Jest za to chęć szczera, a ta jak wiadomo zrobić może z każdego bohatera. W inspiracjach można doszukiwać się wielu artystów. Mogę podrzucić chociażby Fatboy Slim, Kasabian czy Blur. Klaxons nie popuszczają i nakazują udać się na parkiet. Nie karmią nas na siłę wielkimi ideami. Dawkują je z aptekarską precyzją. Wiedzą, że należy mieć całość dobrze przemyślaną, skomponowaną i podaną należycie. Udaje im się to dzięki niezwykłej zgrabności w sferze liryki i muzyki. Najlepszy przykład pochodzi z refrenu kawałka „Totem On The Timeline”: „Club 1830/I met Julius Cesar/Lady Diana and Mother Teresa”. Od tego kawałka naprawdę trudno się oderwać. Bardziej dociekliwi zapewne odkryją tu wiele tropów prowadzących do cytatów z literatury z natury buntowniczej. Jeżeli ktoś chciałby zakosztować próbki talentu chłopaków to koniecznie musi odsłuchać „Golden Skans”. Tak dobrej popowej piosenki nie słyszałem już dawno. Jest coś w tej płycie co sprawia, że myślę o niej jako o przeznaczonej dla osób z kręgu inteligentnych. Być może sprawia to jej zwiewność, być może inteligentne teksty, a być może to, że fragment okładki jest stylizowany na krzyżówkę. Wyżej powołałem się na Blur. Nieprzypadkowo. Otóż można odczuć, że nad całością przechadza się duch Damona Albarna. Ciężko wyrokować jak dalej potoczą się losy tego zespołu. Na dzień dzisiejszy biją na głową przereklamowane Clap Your Hands Say Yeah czy Bloc Party.

Ocena: ***** / 6

The Klaxons - Myths Of The Near Future