Drewno należy do najstarszych materiałów używanych przez człowieka. Początkowo wykorzystywane jako opał, z czasem nabierało większego znaczenia, służąc między innymi do produkcji broni, a potem jako budulec. Wszechobecność i łatwość pozyskania, a także szczególne właściwości czyniły z drewna uniwersalny materiał przydatny do różnych celów.
Najbardziej rzucającą się w oczy cechą drewna jest jego słoistość. Słoje roczne są charakterystyczne dla roślin drzewiastych klimatu umiarkowanego, w którym zaznaczają się wyraźne pory roku. Natomiast u drzew ze strefy podzwrotnikowej nie obserwujemy pierścieni rocznych z wyjątkiem obszarów, w których występują znaczne okresowe zmiany klimatyczne w postaci pory suchej i deszczowej. W zależności od warunków, w jakich drzewo rośnie, powstają słoje szerokie lub wąskie. Słoje szerokie powstają w latach o korzystnych warunkach wegetacyjnych, a wąskie gdy warunki nie sprzyjają procesom przyrostu drzew na grubość. Mimo, że wiele czynników może wpływać ograniczająco na przyrost drzew, to główną przyczyną wahania szerokości słojów są zmieniające się co roku warunki pogodowe. Informacja zawarta w ciągu różnej szerokości pierścieni rocznych drzew może zatem służyć do odtworzenia warunków życia drzewa. Nauką, która zajmuje się analizą słojów rocznych drzew jest dendrochronologia (z greckiego: dendron – drzewo, chronos – czas, logos – słowo, nauka).
Dendrochronologia sensu lato to nauka o datowaniu słojów przyrostu rocznego drewna. Interpretuje ona informacje zawarte w strukturach badanych słojów i stosuje ją do rozwiązywania zagadnień środowiskowych i historycznych (ekologia lasu). Dendrochronologia sensu stricto odnosi się do tych wszystkich zastosowań, gdzie głównym celem jest datowanie drewna, np. archeologicznego, budowlanego.
Na podstawie analizy szerokości słojów rocznych można odtworzyć klimat danego terenu, wyciągać wnioski dotyczące ekologii drzew, prognozować wielkość przyrostu drzewostanów a nawet określać wydarzenia jakie miały miejsce w przeszłości, np. wybuchy wulkanów, czy inne katastrofy naturalne. Jest to możliwe jednak, dopiero po wcześniejszej synchronizacji ciągów przyrostów z latami kalendarzowymi.