Olśniewająca, piękna i napisana z niezwykłą pasją – taki jest „Rycerz” Wolfe’a wydany właśnie w wydawnictwie Dolnośląskim.

Ardmore, mała miejscowość w hrabstwie Waterford, jest rzeczywistą kolebką chrześcijaństwa w Irlandii: nazywana jest najstarszą parafią, a chrześcijański klasztor powstał tutaj jeszcze przed przybyciem na Wyspę św. Patryka.

Wreszcie nadszedł ten czas – wybieramy się na wakacje. Przeglądamy foldery, marzymy o gorącym słońcu dzikich plaż, objazdowej wycieczce krajoznawczej lub przygodzie na safari.

Obyczajowość ludów zamieszkujących ziemię od zarania dziejów przepojona była bogactwem wierzeń. Patrząc na historię cywilizacji można zaryzykować twierdzenie, że religijność to naturalny stan człowieka. Przypadek? A może coś w tym jest?

Chciałbym aby ten kto to przeczyta rzucił palenie, a jak nie pali to niech przeczyta, może się przyda.

10 marca 2006 roku z wielkim zniecierpliwieniem czekałam na jakże głośno okrzyknięty film „Wyznania Gejszy”, który był adaptacją bestsellerowej powieści Artura Goldena.

- Iser, Iser. Gdzie się skryłeś? Nie myśl sobie, że będę cię szukać. Tu jest za gęsto. Nie wejdę tam. Wybij to sobie z głowy. Iser nie igraj ze mną. Cholera, przestaje mi się to podobać!

Wiele krajów nie może się oprzeć budowy eldorado dla turystów, choć skutki są opłakane. Trzeba przerwać ten cykl, który pochłania i wypluwa kolejne piękne miejsca na naszej Ziemi. Bo niedługo nie będzie gdzie pojechać.

Nie ma dowodów na zmartwychwstanie Chrystusa, ani na to, że człowieka stworzył Bóg. Nie można go ujrzeć ani dotknąć, a mimo to wierzymy w Niego. Również Biblie uważamy za prawdziwą, nie mając dowodów na jej wiarygodność.