Dzisiaj, 8 grudnia przypada 15. rocznica podpisania „porozumień białowieskich” przez prezydentów Rosji, Ukrainy i Białorusi, które przypieczętowały rozpad najpotężniejszego imperium XX wieku – Związku Radzieckiego.

Każdego roku dzień 3 maja wywołuje we mnie uczucie smutku i zażenowania. Kiedy upadł komunizm, miałem cichą nadzieję, że będzie to dzień konstytucji. Dzień przypominający, że konstytucji się nie świętuje, że konstytucję się respektuje.

Każdego roku wzrasta - choć powoli - wiedza o Powstaniu Warszawskim. Wraz z tą wiedzą wzrasta też liczba ludzi którzy biorą udział w obchodach. Widzą to powstańcy - i cieszą się. Widzą też politycy - i to bezczelnie wykorzystują.

Biało- czerwone wino, wypite w Polsce smakuje lepiej niż angielska oranżada. Słodycze mają dobre, a tradycję rządów długą i stabilną, czy coś poza tym?

„To jest Pietr, jego matka jest prostytutka. On pracuje w knajpie, ona pracuje na ulicy.”
Słysząc te słowa, odruchowo przygotowałem się do działania. W moim doświadczeniu taki komentarz zawsze prowadził do burdy, a nie chciałem...

Kto nie pije ten nie żyje. A przy kielichu można pogadać o tym co było czarne, a co białe i zapewne takim pozostanie i nikt nie będzie nikomu wmawiał, że białe jest białe, a czarne jest czarne.

Coroczna kolęda, czyli wizyta katolickiego duszpasterza, to dla mnie jedno z największych upokorzeń moralnych w ciągu całego roku. Tego dnia, w tej jednej chwili, tłamszone jest moje poczucie własnej wartości.

Dlaczego walczę z kaczyzmem - powody osobiste. Napisanie tego artykułu jest wynikiem między innymi wstrętu do komentowania bieżącej sytuacji politycznej.

"Nikt nie urodził sie by być panem i nikogo nie powinno uważać się za niewolnika"