Gdyby sprawa Caster Semenya, biegaczki, której płeć zakwestionowano, a której testy genetyczne zostały przez IAAF utajnione, została rozstrzygnięta uznaniem jej za mężczyznę i odebraniem medali, byłaby świetnym przykładem tego, jak dyskryminowani ze względu na płeć są sportowcy. Ale nie tylko oni.

Czy przyjaźń damsko-męska to naprawdę tylko mit? A może prawda, w którą boimy się uwierzyć? Gdzie przebiega tak krucha granica między miłością i przyjaźnią?

Dlaczego facet jest wybrańcem? Czemu chłopcy bywają tacy nieznośni? Czy feministka to ukryta antyfeministka? Jaki potencjał tkwi w męskich jądrach?

Jeśli jesteś w związku dłużej niż 7 dni to z pewnością zastanawiałaś się czy jesteś dobrą kobietą dla swojego mężczyzny. Każda kobieta chce, aby jej związek był idealny i każda kobieta, która kocha mężczyznę, chce, aby było mu z nią dobrze.

Studia genderowe, badające płeć od strony kulturowej, nie są złe. Niewłaściwe jest wykorzystywanie tych studiów do celów ideologicznych.

Spokój jest trudniejszy w osiągnięciu, bo wymaga większego skupienia się na pozytywnych aspektach osiągniętego później efektu.

Ostatnio dość modnym tematem stało się określanie typu osobowości partnera płci jakby na to nie patrzeć męskiej... Na wstępie postaram się przybliżyć niewtajemniczonym pojęcia użyte w tytule artykułu.

Mężczyźni wcale nie rządzą kobietami. To kobiety wyznaczyły mężczyzn na rolę swoich opiekunów i niewolników. Potwierdza to historia i kultura każdego społeczeństwa.

Pierwsze spojrzenie potrafi dużo powiedzieć kobiecie o mężczyźnie i niestety większość facetów nie zdaje sobie z tego sprawy, popełniając tym samym wielki błąd.

Każda dziewczyna marzy o idealnym partnerze, ale nigdzie takiego nie może znaleźć. Gdzie się więc pochowali porządni faceci?