Tekst ten jest polemiką z artykułem Anny Sawki pt. ”Portki Tuska”. Autorka dokonała według mnie błędnej analizy, oto dlaczego.

Rozmowy Lecha Kaczyńskiego z Donaldem Tuskiem mogą okazać się przełomowym punktem zaostrzającego się konfliktu. Jeśli nie przyniosą pozytywnych rezultatów, rząd będzie miał poważny problem.

Z mieszanymi uczuciami podchodzę do wszystkiego co robi Richard Dawkins. (...)Z drugiej strony gdy tylko pomyślę o sytuacji ateistów w Polsce nie mogę pozbyć się uczucia goryczy.

Po opuszczeniu ruchu narodowo-radykalnego postanowiłam stworzyć własną ideologię.

Codziennie rano, otwierając jakikolwiek portal z wiadomościami z kraju, atakują mnie agenci, materiały operacyjne, hipotezy śledcze, podejrzani na podstawie dowodów, zarzuty przedstawione na podstawie zarzutów domniemanych, ciężar dowodów oraz wytężona praca operacyjna specjalnych wydziałów, powołanych przez wydział operacyjny...

Wszystkie „sukcesy” Lecha Kaczyńskiego, łącznie z tarczą antyrakietową, jego słowa i wypowiedzi wyglądają z perspektywy Europy za śmieszne, czasem irracjonalne i bez głębszego sensu i znaczenia

To, że nie poszłam na wybory to grzech i dowód na to, że nie jestem patriotą.

I Dorn i Marcinkiewicz znaleźli się na ławce rezerwowych polityki. Tylko, że jeden potrafi na niej zachować klasę i samodzielność opinii, drugi jest jak lustro, które odbija światło reflektorów i flesze zdjęć.

Polacy mają już dość dyskusji o lustracji, "Bolku", "Ketmanie"...

O dziennikarstwie (choć bardziej pasuje tu jednak nazwa pseudodziennikarstwo) Bogdana Rymanowskiego można mówić i pisać dużo...