Od kilku dni czytam coraz to ciekawsze komentarze na temat opublikowanych niedawno danych dotyczących naszej pozycji na europejskiej i światowej scenie informatycznej.

Jest (teoretycznie) 281, a potrzeba 307 głosów do rozwiązania Sejmu. Te 26, a bardzo prawdopodobne że więcej (być może nawet sporo więcej), to może być problem nie do przeskoczenia. Jeżeli utknie także procedura "3 kroków", to co dalej?

Kto nie pije ten nie żyje. A przy kielichu można pogadać o tym co było czarne, a co białe i zapewne takim pozostanie i nikt nie będzie nikomu wmawiał, że białe jest białe, a czarne jest czarne.

Wiele ostatnio czytałam na temat walki z polskim komunizmem. I choć jego podstawowa definicja brzmi: "program polityczny dążący do stworzenia bezklasowego społeczeństwa", nic tak nie wypełniło braków mojej wiedzy jak dokument Marii Zmarz-Koczanowicz.

Z zaciekawieniem kliknąłem w znajdujący się na stronie internetowej

Odrobina politykierstwa w laickim wydaniu

Ponieważ niejeden komentator chciałby wpisać, że jestem nawiedzony a do tego homo sovieticus, przeto od razu informuję, że zapewne ma rację, zatem niech sobie taki wpis daruje...

co ma kasa wspólnego z biegunką...

To, co się dzieje ostatnio wokół Lecha Wałęsy i jego zachowań na scenie politycznej sprawiło, że zaczęłam się gubić w i tak dość skomplikowanej sieci PR, polityki i biznesu.