Można śmiać się z teorii spiskowych. Można pukać się w czoło słuchając interpretacji wydarzeń. Ale czy można udawać, że nie widzi się dziwnych zjawisk? Czy można je ignorować jeśli nie powinno ich być? Przejść nad nim do porządku?

Kogo mamy przed oczami słysząc „student”? Mizernego chłopaczynę w swetrze, chłepcącego zupkę instant na akademikowym tapczanie. Kubek jeszcze przywieziony z ojczyzny, rzecz jasna. Budżet pochłonęły już piwa i ksero, a do pierwszego daleko.

Prowadzę mały serwis poświęcony problemowi oszustw dokonywanych na ludziach szukających pracy za granicą. Codziennie dostaję maile od poszkodowanych, w których przewija się ten sam schemat działania oszustów.

Opowiadanie oparte na przeżyciach autora w hrabstwach Kent i Sussex w Anglii. W latach 2009 i 2010.

Moja córka skończyła w grudniu trzy i pół roku. Co zmieniły w moim życiu te ponad trzy lata, jak ja sama się zmieniłam jako kobieta i człowiek, czym jest dziś dla mnie bycie mamą?

Co mi dzisiaj dzień przyniesie? Ile dziś zarobię, czy poniosę straty. Zastanawiam się kolejny raz, czy zaciągnięty kredyt gotówkowy w wysokości 10000 złotych uda mi się oddać przed terminem i na nim zarobić?

Nie zgadzam się z badaniem przeprowadzanym przez pewny serwis. Nie zgadzam się z nim, ponieważ dzieli on potencjalnych pracowników na tych, co chcą zarobić, aby żyć i na tych, co zarabiają, robiąc to, co lubią.