To, co się dzieje ostatnio wokół Lecha Wałęsy i jego zachowań na scenie politycznej sprawiło, że zaczęłam się gubić w i tak dość skomplikowanej sieci PR, polityki i biznesu.

Sądzę, że listy wyborcze nie są dobrze konstruowane. Może nie jestem mądrzejsza od pana Palikota, ale ładniejsza – pewnie tak. A już na pewno jestem od niego grzeczniejsza. Pani Mucha natomiast jest miła tak jak ja i ładna, i mądra.

Prawica z krwi i kości, o prawdziwej proweniencji konserwatywnej, z liberalnym, rynkowym, minimalistycznie etatystycznym programem, ale nastawiona na poprawę bytu społeczeństwa i dobra Narodu – takiej ekipy rządowej nie było.

Minęła dekada obowiązywania Konstytucji 1997. Czy ktoś ją przeczytał dokładnie i znalazł jakąkolwiek usterkę, nieścisłość?

Każdego roku wzrasta - choć powoli - wiedza o Powstaniu Warszawskim. Wraz z tą wiedzą wzrasta też liczba ludzi którzy biorą udział w obchodach. Widzą to powstańcy - i cieszą się. Widzą też politycy - i to bezczelnie wykorzystują.

Oglądam twarze. Stare, zniszczone, biedne. Warszawscy Powstańcy, Żyją jeszcze, trwają. Świadczą o Tych Dniach. Nieliczni świadkowie. Kimże są dzisiaj?

Ujawnione stenogramy, choć niczego definitywnie nie rozstrzygają to jednak skłaniają do wyciągnięcia kilku istotnych wniosków.

Jan Paweł II był niezwykłą postacią w historii nie tylko Kościoła, ale i całego świata. Według niektórych był On nie tyle głową Kościoła Katolickiego, ale przede wszystkim dyplomatą i przywódcą politycznym.

Kto ma być "matką" i "ojcem" Narodu? Otóż - Kościół katolicki oraz świecki przywódca. Mielibyśmy wówczas teokrację i prawicowy autorytaryzm w jednym...

Nareszcie polska Temida ostro i bezlitośnie wzięła się za pijaków za kierownicą. Czyżby?