Siedmioletni Mateusz Dzieciątko nie musi nosić mundurka. Dla niego szkolna klasa mieści się w jego domu, a nauczycielką jest mama Joanna.

Początek roku szkolnego. Przygotowujemy wyprawki dla swoich najmłodszych pociech, a starsze dzieci z niecierpliwieniem oczekują spotkania z kolegami ze szkolnych ławek. Warto zatrzymać na dłużej te chwile.

Tak, jestem na „Naszej klasie”. Podzielam fascynację jedenastu milionów Polaków, choć w tym jednym zgadzam się z większością. Bo niby czemu miałoby mnie tam nie być?

Zbliża się koniec roku szkolnego oraz początek ferii letnich. Okres wakacyjny to nie tylko czas beztroskiego leniuchowania kadry pedagogicznej, to przede wszystkim możliwości wprowadzenia zmian w szkole.

Przez dziesiątki lat ludzie tworzą swoje dzieła. Bycie artystą stało się takie proste, przecież to niezły fach i w końcu – wolny zawód.

Codziennie rano, gdy otwieram oczy, rozważam słowa Marka Aureliusza o powołaniu do trudu człowieka. Później moja utopijna wizja zostaje zmącona myślą o szkole. Tak, o tej, która rzekomo uczy i wychowuje. Prawda jest jednak okrutna!

Czym są dla młodzieży atrybuty dorosłości ? Czy to aby na pewno stanik i włosy pod pachami ?

Rozpoczął się okres studniówkowy. Klasy maturalne wszystkich szkół średnich przygotowują się do swojego najważniejszego w życiu balu.

Czas na zmiany w edukacji. Jakie? W prowadzeniu lekcji historii i częściowo języka polskiego. W tej chwili jednak porozmawiajmy o tym pierwszym przedmiocie.