Czy w mediach są stosowane programy sprawdzające błędy w tekstach?

Na poniższe rozważania nie otrzymałem odpowiedzi z Rady Języka Polskiego, a zacytowane na wstępie dwie różne profesorskie opinie na temat wyrazu "ursusjanin/ursusianin" potwierdzają konieczność przemyślenia tematu na najwyższym polonistycznym szczeblu.

Coraz więcej rodzin zapisuje swoje dzieci na zajęcia pozalekcyjne. Niektórzy skupiają się na doskonaleniu pływania bądź tańca, inni inwestują w dodatkowe lekcje przedmiotów szkolnych, takich jak matematyka, biologia czy fizyka.

Dla smakoszy mięsa ugrylowanego na kręconej (niczym korbą) długiej szpilce, tytuł "Grubsze kobietki na szpilkach rozpalają facetów" (dziennik.pl, 18 stycznia 2008) mógł się wydawać obiecujący w sprawach podnoszenia umiejętności kulinarnych

Kolorowe kamyki w pępku, kółeczka w brwiach, nosie, uszach, ustach, na języku... Czy to naprawdę konieczne?

Minęła dekada obowiązywania Konstytucji 1997. Czy ktoś ją przeczytał dokładnie i znalazł jakąkolwiek usterkę, nieścisłość?

Komu nie zdarzyło się zrobić literówki, a nawet przepuścić ją przez sito programu sprawdzającego...

1 grudnia 2007 odbyło się 20. dyktando z naszego języka. Tym razem nie zostało ułożone przez znanego polonistę, ale propozycję tekstu dyktanda wyłoniono w konkursie (autorka - Renata Żemojcin z Opola).

Żeby tylko były problemy z lampkami...

W wyemitowanym dokumentalnym filmie "Trzech kumpli" rozważano wiele aspektów. Widziałem sesje powtórkową i zwróciłem uwagę na trzy ważne sprawy.