Całkiem niedawnymi czasy, których nostalgiczne wspomnienie fotografii w sepii wyziera z ramek, relacje między ludźmi zdawały się jasne i przejrzyste.

Bo czasem tak bywa, że idziesz deszczową, praską ulicą – błysk – i nic już nie jest takie jak dawniej. Stajesz się oświeconą myślą wśród ciemnych, praskich latarni. Masz może całe metr siedemdziesiąt wzrostu, a spoglądasz swobodnie z lotu ptaka na rozrzuconych losowo mieszkańców praskich kamienic w marmurowym obiciu...

Nasz wiek nazywamy dumnie wiekiem informacji. Pełne zagwarantowanie wolności słowa, oraz sumienia niejako imitują nam gwarancje bezpieczeństwa od wszelkich przejawów szeroko pojętej propagandy. Czy jednak jest tak na pewno?

Coraz częściej mamy okazję słyszeć mniej lub bardziej chlubne przemówienia partyjnych liderów. Konwencje polityczne stały się dialogiem pomiędzy klubami, z odpowiednimi przerwami na wysłuchanie drugiej strony oraz szybką i ciętą odpowiedź.

Moje trzy grosze

Już powoli zapominamy o rewelacjach dotyczących niemieckiego pochodzeniu premiera Donalda Tuska. Rewelacje, które pomogły wygrać Lechowi Kaczyńskiemu wybory były dziełem posła PiS-u. Jacek Kurski wraca do gry i staje się czołową postacią PiS.

Anna Sawka i Paweł Zaręba wyrazili swoje zdanie na temat PO i Donalda Tuska. Czas na mnie.

Co to znaczy:

Na stronie internetowej gazety „Studio Opinii” można odnaleźć krótki acz niezwykle interesujący felieton autorstwa Jana Hermana zatytułowany „Mam trzy latka”.