Premier Jarosław Kaczyński nie chciał podzielić się władzą z Platformą, a koalicję z Samoobroną i LPR traktował jako zło konieczne. Swoimi działaniami pogłębił podziały w społeczeństwie. Teraz umywa ręce.

W polskiej polityce rok 2007 był najgorętszym od dawna. Po wielu bojach i konfliktach z wyimaginowanym układem, nieudany eksperyment zwany IV RP poszedł w odstawkę. Oto przegląd najważniejszych wydarzeń minionych miesięcy.

Wyborów nie wygrała Platforma Obywatelska. Wybory wygrał osobiście Donald Tusk, bo musiał.

Na czele rządu musi stanąć ktoś, kto jest osobowością.
Taką osobowością jest Leszek Balcerowicz. Płachta na Prawo i Sprawiedliwość.

Sondaże zdają się mówić: wybory wygra PO, tuż za nią – PiS, a później długo nic. Nawet ostatnie sensacyjne wyniki to tylko jednorazowy skok partii Kaczyńskiego. Mimo to nic nie zostało rozstrzygnięte, a do ugrania wciąż jest sporo.

Expose Premiera Donalda Tuska, chyba najdłuższe od transformacji ustrojowej. Dla jednych interesujące, dla innych długie i nudne. Konkrety? Jeśli były, to zagubiły się w tym orędziu do narodu. Bo to było orędzie raczej, a nie konkrety programowe.

Rozmowy Lecha Kaczyńskiego z Donaldem Tuskiem mogą okazać się przełomowym punktem zaostrzającego się konfliktu. Jeśli nie przyniosą pozytywnych rezultatów, rząd będzie miał poważny problem.

Jarosław Kaczyński może do władzy wrócić tylko w dwóch przypadkach – kiedy rząd Tuska skompromituje się całkowicie – lub kiedy nastąpi całkowite tąpnięcie w gospodarce światowej, co będzie rzutowało na Polskę.

To, że Jarosław Kaczyński jest Genialnym Strategiem, wie każdy pisowski osesek.

Rozpad koalicji rządowej jeszcze bardziej zaostrzył walkę na polskiej scenie politycznej. Jesteśmy świadkami początku starcia jakiego jeszcze w polskiej polityce nie było.