„I have a dream” Martin Luter King

Tak mi się przyśniło, co będzie u nas za 20 lat. Jest piękny poranek (tak zazwyczaj zaczyna się u nas dzień, zanim włączy się telewizor). Wychodzę na dwór. Potykam się o...

Niedawno jeden z Internautów podrzucił mi intelektualną zagwozdkę. Oznajmił, iż jest polskim patriotą, ale brzydzi się nacjonalizmem, gdyż jest internacjonalistą.

Uważana za jedną z tych, które zmieniły losy całego świata. Pokaz odwagi, patriotyzmu i poświęcenia dla państwa. Tylko ile z tych dwóch ostatnich pozostało dzisiaj w sercach młodych?

Dziś można zadać pytanie: co z tym patriotyzmem u naszej polskiej młodzieży? Co myśli o nim kwiat naszego społeczeństwa- ludzie kończący szkoły i studia.

Tytuł utworu nawiązuje do piosenki

Próba zdefiniowania niepodległości i patriotyzmu.

Przecież w wojsku człowiek uczy się technik, umiejętności strzelania z broni maszynowej. Dowódcy ciągle uczą: „nie strzelasz do człowieka, strzelasz do celu”, tak więc celem jest eliminacja nieprzyjaciela, celem jest morderstwo dla sprawy ojczyzny.

Słowa wielkie, Ojczyzna, Naród, Patriotyzm – wymagają przedefiniowania na nowo – pod warunkiem, że ktoś, w imię własnych interesów nie będzie chciał ich zawłaszczyć.

Mówi się, że nic dwa razy się nie zdarza. Może to i prawda tylko, że coś podobnego tak i owszem. Dowodem stawianej przeze mnie tezy jest to, czego byliśmy świadkami kilka godni temu.

Czas na zmiany w edukacji. Jakie? W prowadzeniu lekcji historii i częściowo języka polskiego. W tej chwili jednak porozmawiajmy o tym pierwszym przedmiocie.