Podstawowym problemem osoby uczącej się jest dziś ilość informacji, które musi przetworzyć, by wydobyć wiedzę przydatną w życiu osobistym lub zawodowym. Niestety, umiejętności tych raczej nie nabędziemy na etapie edukacji szkolnej.

Z dużym zainteresowaniem przyjąłem ubiegłotygodniową inicjatywę bloggera o nicku intel-e-gent, dotyczącą akcji zbierania podpisów pod petycją do premiera w sprawie renegocjacji konkordatu.

Współczesna szkoła odchodzi od schematycznego kształcenia i „wbijana” dzieciom do głów regułek.

Wraz z latem zbliża się czas sprawdzianów, egzaminów, matur, sesji. Na kilka dni „przed” z reguły wpadamy w panikę, że materiał z którego będziemy sprawdzani nadal tkwi w książkach zamiast w naszej głowie.

Już od czasów średniowiecznych świat nie był przyjazny człowiekowi. Człowiek funkcjonował w społeczeństwie agrarnym. Ochronę jednostce zapewniało życie w grupie, a rodzina stanowiła najważniejszą i najmocniejszą strukturę społeczną.

Gdy myślę o edukacji czwórki moich dzieci, to na przemian rozpiera mnie duma i oblewa zimny pot. Jak udźwignąć koszt tej inwestycji?

Świat się zmienia, a wraz z nim powinna zmieniać się edukacja. Jaki świat nas czeka, jak powinna wobec tego zmienić się edukacja? Kilka uwag na ten temat na przykładzie edukacji historycznej.

5 maja 2008 Poradnia Językowa PWN zamieściła list czytelniczki -

Bezpardonowy atak licealisty na niecne praktyki nowoczesnej polonistyki.