Nasz wiek nazywamy dumnie wiekiem informacji. Pełne zagwarantowanie wolności słowa, oraz sumienia niejako imitują nam gwarancje bezpieczeństwa od wszelkich przejawów szeroko pojętej propagandy. Czy jednak jest tak na pewno?

Zbliżają się wybory. Każdy z nas jest cząstką prawie czterdziestomilionowego państwa. Czy nie jesteśmy mu coś winni?

Jak wykorzystać najnowsze technologie informacyjne do zwiększania zakresu usług medycznych i poprawy stylu życia?

Politycy w mediach chętnie pokazują swoje ludzkie oblicze, a próbując zbliżyć się do potencjalnych wyborców oraz zyskać ich sympatię, odsłaniają pewne aspekty swojej prywatności.

Narzekamy, narzekamy, narzekamy. A wiemy na co? Wszyscy dzisiaj narzekamy na władzę. Na rządy, jakie są nad nami sprawowane. Ale cóż się dziwić, skoro sami wybraliśmy taki parlament i takiego prezydenta.

Język polskich mediów niewiele odbiega od retoryki komunistycznej

Wpakowałeś, wtopiłeś? Cóż, masz, czego chciałeś. Że jest źle? Twój wybór, bo tak głosowałeś. Z giełdą jest jak z demokracją...

Nie możemy pozwalać na to, by pseudowartości i tandeta rządziły naszym życiem. By było ono kreowane przez wzorce rodem z reality show i telenowel. Czegoś, co jest sztuczne i nieprawdziwe. Tandetę i kicz zostawmy ich twórcom..

Popatrz, jaka uśmiechnięta rodzinka! Ci Kwaśniewscy z psem na okładce gazety! A tutaj, w telewizji? Kazio Marcinkiewicz na studniówce! Zobacz, jak wywija na parkiecie. I Tusk w piłkę kopie na boisku z kolegami! A mówiłeś, że politycy to bufony.