Jakże często spotykamy się ze współczującym stwierdzeniem, jak to by trudno miało być Żydom mieszkać „w morzu Arabów”. Reżim izraelski miałby być bezbronną wysepką w morzu wrogich ludów, z których kilka miałoby zasadzać się na nie.

Założenie parkowe i cały zespół architektoniczny łazienek pozostaje po dzień dzisiejszy po królu Stanisławie Auguście Poniatowskim, którego kultura estetyczna wycisnęła tu niezatarte piętno.

Mają swój własny świat, swoje marzenia i swój styl i mają nas. Dzieci gorszego Boga, często czytamy o nich w prasie, mijamy je na ulicy, ale jakże trudno jest nam zaakceptować ich potrzeby.

Nieustające doniesienia o przypadkach molestowania seksualnego dzieci w niemieckim Kościele Katolickim nie schodzą z pierwszych stron tutejszych gazet. Problem porusza coraz szersze kręgi, a w debatę włączają się niemieccy politycy.

Czy faktycznie kobiety były przez wieki ciemiężone? Czy w celu zmiany tej sytuacji podejmowały morderczą walkę, na którą patriarchat odpowiadał agresją i opresją?A może wręcz przeciwnie.

Dla przeciętnego Polaka Norwegia to dalekie fiordy, koło podbiegunowe, ewentualnie białe niedźwiedzie. W ostatnich latach być może kraj ten stał się nam bliższy, jako że część polskich „Gastarbeiterów” tam właśnie znalazła pracę.

Brak wolności słowa w centrum Europy nareszcie stał się oficjalny.*

- W naszej wiosce jest może dziesięć rodzin, które mają poniżej dziesięcioro dzieci. - opowiada Jukka, prowadząc po bocznej ulicy rodzinnego vana. - Rekordziści mieszkający tutaj mają osiemnaście dzieci.

Musimy chcieć zrozumieć. Nieważne, na którym kontynencie, w której strefie geograficznej, czy Bóg, Allah, Jahwe - mniejsza o imię…