Czyli o tym komu wolno, a komu nie, mówi: Ewa Krzystyniak

Ujawnione stenogramy, choć niczego definitywnie nie rozstrzygają to jednak skłaniają do wyciągnięcia kilku istotnych wniosków.

Tytuł utworu nawiązuje do piosenki

Śnieżny, grudniowy wieczór przeszyty zimnem rdzewiejącego metalu, wzrok „towarzyszy” baczący na każdego przechodnia i karabin skierowany w dół, ale cały czas odbezpieczony - gotowy, by odznaczyć swoje piętno w historii.

Wszyscy w prasie, tv i innych mediach trąbią o funduszach. Zarówno dla przedsiębiorców (mikro, małych, średnich jak i dużych), ale także dla jednostek samorządu terytorialnego.

Ujawnione stenogramy, choć niczego definitywnie nie rozstrzygają to jednak skłaniają do wyciągnięcia kilku istotnych wniosków.

Zajmijmy się na chwilę swoim życiem... Spójrzmy na nie z innego punktu widzenia niż dotychczas. Odkryjmy tajemnicę...

Kogo mamy przed oczami słysząc „student”? Mizernego chłopaczynę w swetrze, chłepcącego zupkę instant na akademikowym tapczanie. Kubek jeszcze przywieziony z ojczyzny, rzecz jasna. Budżet pochłonęły już piwa i ksero, a do pierwszego daleko.

Czego tak naprawdę oczekujemy?

W Polsce dzieci posiadające szczególnie wysoki iloraz inteligencji traktowane są niczym dzieci szczególnej troski.