Kolejny z moich starych, "zaangażowanych" wierszy. Tym razem akcja jest umiejscowiona w jeszcze wcześniejszym okresie historycznym.

Jeden z wierszy, które ze względu na pospolitość budowy nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego. Nie mogłam jednak zapomnieć o tej usłyszanej kiedyś historii i właśnie to zadecydowało o jego dodaniu. Cóż zrobić - historia zwyciężyła.

Znów To powróciło Znów mnie na łopatki powaliło Choć nie tego chciałem To znów ciebie ujrzałem Tą jedyną którą kochałem Tą jedyną z którą być chciałem . Tą jedyną wyśnioną wymarzoną

Jesteśmy głośni i żądni głoszenia opinii. Fochy pielęgniarek i górników, polityczne gwiazdy, bijące po oczach swoim blaskiem wiernych „astrologów” ok. 19:00 każdego dnia, kondycja Rospudy, wielki (wirtualny?) stadion Euro 2012, inkwizycja czy tolerancja homoseksualistów wreszcie Kaczor czy Donald.

składanie kalendarza...

Każda religia instytucjonalna prędzej czy później stanie się zbiorem nakazów i zakazów, zgodnie z którymi człowiek powinien żyć, jeśli bowiem sprzeciwi się im, czeka go kara. Popełnia bowiem grzech wyrzekając się Boga.

Otulona czerwienią płatków róży Posypana cynamonowym mym spojrzeniem Nasycasz się naszą drażniącą obecnością Usnutą z chwil radości oblanych ciszą

Czym jest miłość? Gdzie jej szukać? Czy w ogóle istnieje? Zapewne każda jednostka ludzka zadaje sobie podobne pytania, nie tylko ja. Według mnie to uczucie wyższe nie istnieje- przynajmniej w moim życiu w klasycznej postaci.

Kościół chrześcijański dla zachowania władzy i bogactwa sprzeniewierzył się naukom Chrystusa i

Reprezentacja Polski pod wodzą Beenhakkera, już gotowa do boju, w szatni się ubiera...