Rozważania na temat dzisiejszego świata, życia codziennego każdego z nas, zagrożeń, nadziei, zajmują nam niewątpliwie w sposób bezpośredni lub pośredni (poprzez ukryte w wieloznacznościach) dużą część aktywnego umysłowo życia.

Z dużym zainteresowaniem przyjąłem ubiegłotygodniową inicjatywę bloggera o nicku intel-e-gent, dotyczącą akcji zbierania podpisów pod petycją do premiera w sprawie renegocjacji konkordatu.

Od początku dziejów ludzkości zadajemy sobie pytanie, co było na początku wszechrzeczy. Czujemy upływający czas i zdajemy sobie sprawę z nieuchronności śmierci. Każdy z nas dociera do kresu swojego życia i …

Może i nie Matka Teresa - bo kobietą nie jestem, ale tak można określić mnie jeszcze kilka miesięcy temu - teraz to się zmieniło, bo aby zrozumieć o co chodzi innym, potrzeba czasu na solidne zastanowienie i przemyślenia.

Już od czasów średniowiecznych świat nie był przyjazny człowiekowi. Człowiek funkcjonował w społeczeństwie agrarnym. Ochronę jednostce zapewniało życie w grupie, a rodzina stanowiła najważniejszą i najmocniejszą strukturę społeczną.

Nowe czasy potrzebują nowych form przekazu. Z ogromnego potencjału i możliwości jakie stwarza Internet zaczął zdawać sobie – nareszcie – Kościół.

Dziś w XXI wieku panuje kult pieniądza, młodości i piękna. Najbardziej boimy się bólu i choroby. Nie chcemy myśleć, że nas dotkną i ciesząc się życiem o nich nie myślimy. Niestety choroba jest nieubłagana i nie znamy chwili jej nadejścia.

Jak być świadomym, współczesnym europejczykiem i jednocześnie zachować spokój chrześcijańskiego sumienia?