Nie ma nastolatka, który by nie mówił o miłości. Jeśli jednak znajdzie się taki, co o niej nie mówi, to na pewno o niej marzy. Uczucia to temat przewodni każdej młodej egzystencji.

Jeżeli ktoś nie zna programu Anthei Turner powinien go poznać. Mówię to ja. Młoda, niedoświadczona przez życie i dość optymistycznie do niego nastawiona dziewczyna. Nie jestem feministką. Uważam, że sprzątanie jest żadną ujmą dla kobiety.

Oto pierwszy rozdział książki dotykającej problemu izolowanych ludów Ameryki Południowej i nie tylko, która ukaże się najprawdopodobniej własnym sumptem na przestrzeni lipca bądź sierpnia bieżącego roku.

Świat, w którym obecnie żyjemy rządzi się bardzo dziwnymi prawami i zasadami. Nie mamy na nic czasu. Nie dojadamy. Nie dosypiamy. Nie jesteśmy szczęśliwi.

Stała tam obejmując wzrokiem krajobraz. Szukała odpowiedzi na własne pytania. Starała się odnaleźć sens w wielkim bezsensie swojego życia. Tyle razy mówił jej „kocham”, tyle razy obiecał „na zawsze” i „nigdy więcej”. A teraz stoi sama. Wiatr delikatnie rozwiewa jej włosy…

Oglądam twarze. Stare, zniszczone, biedne. Warszawscy Powstańcy, Żyją jeszcze, trwają. Świadczą o Tych Dniach. Nieliczni świadkowie. Kimże są dzisiaj?

Zajmijmy się na chwilę swoim życiem... Spójrzmy na nie z innego punktu widzenia niż dotychczas. Odkryjmy tajemnicę...

Miłość jest najpiękniejszym darem, jaki możesz otrzymać od losu. Dlatego, kiedy pojawia się obok Ciebie, powinieneś się na nią otworzyć i przyjąć ją z wielką wdzięcznością. W końcu - nie codziennie nas spotyka.

Cały tragizm sytuacji spoczywa we wspomnieniach. Pamięć upomina nas. Mówi. Dotyka starego, nie uwzględniając zmian. Ci, którzy byli nam bliscy, pojawiają się nagle jako zmory.

Miłość nie zawsze kończy się happy endem, ponieważ nieraz różnice między osobami są tak wielkie, że nie potrafią oni być ze sobą i się rozstają. Jednak to nie powinno nigdy być przyczyną do zamknięcia się, bo życie musi toczyć się dalej.