Współczesna tolerancja wymaga, abyśmy traktowali ciężko doświadczonych przez życie ludzi możliwie przyjaźnie, nawet wbrew naszym głęboko skrywanym przekonaniom. Dla dobra całego społeczeństwa.

Homoseksualizm jest ostatnio bardzo modnym i jak zawsze kontrowersyjnym tematem. Jedni mówią, że to choroba, dewiacja, a inni, że styl życia.

Istnienie homofobii w Polsce jest faktem. Czy homoseksualiści są gorsi?

Odkrycie własnej orientacji i pogodzenie się z nią nie jest łatwą sprawą. Niektórzy najpierw długo dochodzą do tego, kim naprawdę są, a kiedy już poznają prawdę, nie są w stanie zaakceptować siebie.

Żyjąc w tolerancyjnych środowiskach, często nie zdajemy sobie sprawy z zagrożeń oraz zjawisk, które niestety są bardzo częste. Antysemityzm to, jak się okazuje postępująca choroba polskiego życia publicznego.

Przedstawię trochę refleksji na temat homoseksualistów. Czy człowiek wierzący może akceptować ludzi o tej orientacji? Gdzie są granice tolerancji?

Studia genderowe, badające płeć od strony kulturowej, nie są złe. Niewłaściwe jest wykorzystywanie tych studiów do celów ideologicznych.

Po „Trzech panach w łóżku” oraz „Erotice alla polacca” Bartosz Żurawiecki powraca w swojej nowej powieści „Ja i 66 moich miłości”.

Obraz całej społeczności zachodniej i środkowej Europy zasmuca. Pytanie czy ten obraz, który dociera do mnie jest prawdziwym odzwierciedleniem rzeczywistości, która bezpośrednio jest mi nieosiągalna czy jest to jakiś element tego obrazu, jakaś jednostronność. A może to zwykłe oszustwo?