Nam nie trzeba kolejnej reformy systemu edukacji. Nam trzeba jego reformacji. Poniższe zostało przyjęte w lipcu br. do jednej z naszych gazet ogólnopolskich, acz nie doczekało się publikacji, dlatego wysyłam tu.

Narzekamy na młodzież, że nie chce się uczyć, że jest agresywna i źle wychowana. A może jest to po prostu przejaw frustracji, że muszą uczęszczać do miejsca, które jest instytucją nie z tej epoki?

Nam nie trzeba kolejnej reformy systemu edukacji. Nam trzeba jego reformacji. Poniższe zostało przyjęte w lipcu br. do jednej z naszych gazet ogólnopolskich, acz nie doczekało się publikacji, dlatego wysyłam tu.

Jeżeli edukacja ma być szansą dla ucznia, powinna jak najpełniej przygotować go do życia. W XXI wieku nie stracił swej aktualności postulat non scholae sed vitae discimus: uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia.

12 godzin tygodniowo,

Podstawowym problemem osoby uczącej się jest dziś ilość informacji, które musi przetworzyć, by wydobyć wiedzę przydatną w życiu osobistym lub zawodowym. Niestety, umiejętności tych raczej nie nabędziemy na etapie edukacji szkolnej.

Świat się zmienia, a wraz z nim powinna zmieniać się edukacja. Jaki świat nas czeka, jak powinna wobec tego zmienić się edukacja? Kilka uwag na ten temat na przykładzie edukacji historycznej.

Rozpoczynając każdy kolejny rok szkolny dowiadujemy sie, że będziemy robić coś innego, że czeka nas kolejna zmiana programów, lektur itp. Najważniejsza jednak ze zmian, jakie powinny dokonać się w polskiej szkole, dotyczy samego sposobu pracy.

Czy na dzieci działa magia komputerów, czy tylko dostępnych za ich pośrednictwem gier? A może trzeba inaczej kształcić dzieci by umiały twórczo korzystać z tego narzędzia?

Nowe ustawy dotyczące wychowania seksualnego, czyli nic innego, jak wypociny polityków, nowe ustawy mające, teoretycznie, zmniejszyć ilość ciąż wśród nastolatków, oraz zakonnice uczące tego oto przedmiotu w szkołach.