Jeśli zdecydowałeś się na czytanie tego tekstu ponieważ spodziewałeś się romantycznej historii o miłości, to nie czytaj dalej, bo tego tutaj nie znajdziesz. Księżniczką i rycerzom na białych rumakach mówię stanowcze nie.

Każdy człowiek w swoim życiu poszukuje pewnego wzorca, punktu odniesienia, ideału lub osoby, z którą mógłby się utożsamiać.

Każda religia instytucjonalna prędzej czy później stanie się zbiorem nakazów i zakazów, zgodnie z którymi człowiek powinien żyć, jeśli bowiem sprzeciwi się im, czeka go kara. Popełnia bowiem grzech wyrzekając się Boga.

Każda dziewczyna marzy o idealnym partnerze, ale nigdzie takiego nie może znaleźć. Gdzie się więc pochowali porządni faceci?

Czym jest miłość? Gdzie jej szukać? Czy w ogóle istnieje? Zapewne każda jednostka ludzka zadaje sobie podobne pytania, nie tylko ja. Według mnie to uczucie wyższe nie istnieje- przynajmniej w moim życiu w klasycznej postaci.

Dobrze więc. Spotkajmy się. Powiedzmy skrzyżowanie ulic, ja będę siedział na ławce (jeszcze lekko poprawię włosy). Czekam, bo naturalnie będziesz spóźniona. Potem nieśmiałe: „Cześć!”. Co zrobić z dłońmi, co zrobić?!?

Znowu włączyłam kanały sms w mojej komórce. Nie pierwszy i nie ostatni raz, jak z resztą wielu Polaków. Podobno ogłaszają się tam sami zboczeńcy i początkujące, „ekskluzywne” prostytutki chcące zapłaty w kodach doładowujących.

Pocałunek jest jednym z gestów, które człowiek ma do dyspozycji, gdy chce uświadomić drugiej osobie, że jej pragnie i że ją kocha. Dlatego zanim kogoś pocałujesz, najpierw się zastanów, co chcesz przez to wyrazić i co czujesz.

„Jestem inteligentnym, nieco zakręconym chłopakiem. Mam wiele pasji i marzeń. Do pełni szczęścia brakuje mi miłości. Napisz do mnie. Poznajmy się…”