Dylematem Polski jest że "i chciałaby, i boi się". Z jednej strony dobrze jest być partnerem i współdecydować o kształcie swego losu, ale z drugiej trzeba znać swoje miejsce w szeregu.

W XXI wieku w kraju nad Wisłą, zaświeciła na niebie, nowa gwiazda. Człowiek o umyśle na miarę Kanta, talentem politycznym równy Bismarckowi i Churchillowi, a w kwestiach moralnych autorytet przewyższający jakiegoś tam Ratzingera czy Dalajlamę.

Być może to bardziej zadanie dla językoznawcy, niż zwykłego zjadacza chleba, jednak postanowiłem się podjąć tego karkołomnego zadania. O tytułowaniu tych i tamtych w kraju nadwiślańskim słów kilka.

Ludziska mają jednak coś z głową

W polskiej rzeczywistości tak się utarło, że każda nowa ekipa próbuje kształtować przestrzeń polityczną wokół siebie jak najwygodniej i jak najlepiej.

System demokracji w Polsce nie działa najlepiej. Winę ponosi przede wszystkim źle funkcjonujący system partyjny i faktyczny dwupodział władzy.

"Dziennik Zachodni" (14 lutego 2007) informuje nas - "Postawiony bez zezwolenia wielki gołębnik na kilkaset ptaków przestał być samowolą budowlaną, gdy właściciel dokręcił do niego koła i dyszel".

Wszyscy w debatach poruszają kwestię wielkiej szansy, którą otrzymujemy jako członek UE, czyli funduszy unijnych. Czy jednak z tego korzystamy i dlaczego nie?