Nie uczcie się i nie uczcie dzieci, podstawowych zachowań i wymagań prawnych, diabeł z wiadrem paragrafów i artykułów już ręce zaciera! Kiedy Was nimi obrzuci to tylko kwestia czasu! Strażnicy niegodziwości resztę załatwią!

I rzekł Bóg do demonów:

Nie mają domu, ani swojego miejsca na ziemi. Nie chodzą do szkoły, a każdego dnia muszą walczyć o życie. Kilkadziesiąt milionów nie może powrócić do domu z powodu prześladowań, dyskryminacji i konfliktów zbrojnych. Dzieci – uchodźcy.

Zbliżają się wybory. Każdy z nas jest cząstką prawie czterdziestomilionowego państwa. Czy nie jesteśmy mu coś winni?

Mowa o tym, co jest ważne, mniej ważne, a co w ogóle takie nie jest. Rzecz w tym, żeby wiedzieć co i nie poddawać się zbyt łatwo.

Światła zgasły, trybuny opustoszały, ostatni sportowcy wracają do swoich krajów. Jednakże nie mniej, a może jeszcze bardziej emocjonujące igrzyska rozegrały się nie w Pekinie, lecz u nas w kraju - w internecie.

Tytuł utworu nawiązuje do piosenki

Utarła się opinia, że nasz kraj nie był i nie jest atrakcyjnym celem dla zamachowców. Krążą nawet żarty, iż w Polsce nie jest możliwe zostawienie bomby w walizce na dworcu, bo ktoś tę walizkę ukradnie i ładunek wybuchnie nie tam gdzie trzeba. Ale czy na pewno?