Czy to zagraniczne czy tez nasze lokalne, nagrody zawsze wzbudzają emocje. Jest jednak pewien aspekt tych wszystkich pompatycznych gal, który niezmiernie mnie mierzi.

Kolejny zespół, który wie do czego służą gitary. Co więcej, zespół ten nie boi się ich użyć. W żyłach muzyki zawartej na tym krążku płynie brytyjska krew. To słychać. Błyskawiczni, jak zawsze, krytycy brytyjscy już przykleili łatkę tej muzie. Jest nią określenie: new rave.

W tym roku dyktatura na parkiecie należeć będzie do Nowego Jorku. Stamtąd przypłynęły dwie płyty, które skopią niejeden tyłek i wprawią biodra w ruch. Czas odstawić mózg do słoika i iść się odprężyć. W końcu czasem człowiek musi.

Irlandia - wrzosowiska, klify, wzgórza i gwiazda, o której słyszało tak niewielu...

Można uważać Francuzów za naród bufonów, ale nie można odmówić im talentu do współczesnej muzyki.