Życie było kiedyś o wiele prostsze, głównie dlatego, że jeszcze 30 lat temu nikomu nie śniło się o Internecie, a mass-media były mrzonką tak odległą, jak dziś podróże poza układ słoneczny. I wtedy ludzie byli chyba zdrowsi psychicznie.

Kilka dni na urlopie spowodowało, że nabrałem świeżego podejścia do tego co tak naprawdę widzę w klubach na co dzień. No ale zacznijmy od początku.

Czy można napisać baśń, która przeznaczona jest dla dorosłych? Mało tego – czy można w niej ująć morał, który nauczy czegoś nowego? Marylin Kaye udowodniła w „Penelopie”, że jest to możliwe.

Napisać dobry kryminał? Żadna sztuka. Jednak napisać świetną powieść kryminalną z kotem w roli głównej, a do tego jeszcze z olbrzymią dawką humoru - majstersztyk na światową skalę.

Mamy 2004 rok. Lotnisko w Sydney. Z samolotu wysiada samotny podróżny. Mężczyzna rozgląda się. Inni pasażerowie serdecznie witają się ze swoimi bliskimi. Do niego nikt nie biegnie, nikt nie cieszy się z jego przyjazdu.