Wszyscy w debatach poruszają kwestię wielkiej szansy, którą otrzymujemy jako członek UE, czyli funduszy unijnych. Czy jednak z tego korzystamy i dlaczego nie?

Narodzie kochany to mój apel. Drogi, uciśniony Narodzie zaczęły się wyborcze szopki, więc łykaj te tanie kity jak pelikan rybki. Czemu dajesz wmówić sobie, że wybory=igrzyska, że można stosować wszelkie chwyty, aby złapać parę punktów.

W polskiej polityce rok 2007 był najgorętszym od dawna. Po wielu bojach i konfliktach z wyimaginowanym układem, nieudany eksperyment zwany IV RP poszedł w odstawkę. Oto przegląd najważniejszych wydarzeń minionych miesięcy.

Esej ten nie zrodził się wyłącznie z moich własnych przemyśleń. Do głębszej refleksji skłoniła mnie przede wszystkim lektura artykułu Petera Bergera, wywiad z Rococo Buttoglione oraz przemyślenia Rogera Scrutona.

Zanim przejdziemy do meritum artykułu, należałoby wytłumaczyć czym właściwie jest Traktat Lizboński, o którego ratyfikację spierają się od kilku tygodni wszystkie partie polityczne i jej członkowie.

Wszyscy w prasie, tv i innych mediach trąbią o funduszach. Zarówno dla przedsiębiorców (mikro, małych, średnich jak i dużych), ale także dla jednostek samorządu terytorialnego.

Studenci i absolwenci wyższych uczelni zapisują się na kursy zawodowe spawaczy i operatorów wózków widłowych. Uczą się układania bukietów i sztuki barmańskiej - to obraz polskiego rynku pracy w ostatnich miesiącach.

To, że słucham Radia Maryja, NIE oznacza, iż wierzę w Boga. A to, że mam skrajnie prawicowe poglądy, NIE oznacza, iż jestem "faszystką".

Bronisław Geremek (zwany przez przeciwników – Drogim Bronisławem) nie po raz pierwszy swoimi wypowiedziami dla mediów zagranicznych rozpalił polskich komentatorów, „niezależnych publicystów”, obrońców interesu narodowego i tak zwanej polskiej racji stanu.

Dzisiaj, 8 grudnia przypada 15. rocznica podpisania „porozumień białowieskich” przez prezydentów Rosji, Ukrainy i Białorusi, które przypieczętowały rozpad najpotężniejszego imperium XX wieku – Związku Radzieckiego.