Wiele razy zastanawiałam się, jakby to było, gdyby istniała tylko jedna płeć. I dochodzę do wniosku, że świat bez kobiet byłby nudniejszy. Ktoś powie: „mówisz tak, bo jesteś kobietą”, a ja odpowiem: "ale to nie oznacza, że nie potrafię myśleć jak mężczyzna".

Martwica wywołana nadmiarem miłości brzmieć może niewyobrażalnie, w hollyświecie wszystko jednak jest możliwe.

Miłość nie zawsze kończy się happy endem, ponieważ nieraz różnice między osobami są tak wielkie, że nie potrafią oni być ze sobą i się rozstają. Jednak to nie powinno nigdy być przyczyną do zamknięcia się, bo życie musi toczyć się dalej.

Weszliśmy do środka. Mirek poderwał się z krzesła i zanim jeszcze zdążyliśmy się przywitać z ciotką, wykrzyczał: - Widzieliście aktora?

Oglądam twarze. Stare, zniszczone, biedne. Warszawscy Powstańcy, Żyją jeszcze, trwają. Świadczą o Tych Dniach. Nieliczni świadkowie. Kimże są dzisiaj?

Ostatnio dość modnym tematem stało się określanie typu osobowości partnera płci jakby na to nie patrzeć męskiej... Na wstępie postaram się przybliżyć niewtajemniczonym pojęcia użyte w tytule artykułu.

Drodzy moi panowie, chcecie zrozumieć kobietę? Nigdy nie zrozumiecie – nawet po przeczytaniu książki „Hormon nieszczęścia”.

Oto pierwszy rozdział książki dotykającej problemu izolowanych ludów Ameryki Południowej i nie tylko, która ukaże się najprawdopodobniej własnym sumptem na przestrzeni lipca bądź sierpnia bieżącego roku.